1 І дабраславіў Бог Ноя а сыноў ягоных, і сказаў ім: «Пладзіцеся а множчася а напаўняйце зямлю.
2 I боязьнь вас, і дрыжэньне перад вамі будзе ў вусёй жывёле зямлі, і ўсёй птушцы нябёснай, у вусім, што кратаецца па зямлі, і ў вусёй рыбе морскай; у вашыя рукі адданы яны.
3 Усе, што кратаецца, што жывець, будзе вам на емя; як зяленіва траўнае даў Я вам усе.
4 Толькі цела з душою, крыві ягонага, ня ежча.
5 Я ж спаганю й кроў душаў вашых, спаганю ад усялякае жывёлы, і ад рукі людзіны, ад рукі брата ягонага спаганю душу людзіны.
6 Хто разальлець кроў чалавека, таго кроў разальлецца чалавекам; бо на абраз Божы ўчыніў чалавека.
7 I вы пладзіцеся а множчася: ройцеся на зямлі і множчася на ёй».
8 I казаў Бог Ною а сыном ягоным ізь ім, кажучы:
9 «І Я, вось, Я, пастанаўлю змову Сваю з вамі а з патомствам вашым па вас,
10 I з усялякаю істаю дыхаючаю, каторая з вамі, з птуствам, із статкам, і з усёй жывёлаю земнаю, каторая ў вас, — з усімі, што вышлі з карабля, з усёй жывёлаю зямлі:
11 I пастанаўлю змову Сваю з вамі, і ня будзе болей выцята ўсялякае цела водамі патопы, і ня будзе ўжо патопы на зьнішчэньне зямлі».
12 I сказаў Бог: «Во знак змовы, каторую Я даю меж Імною і меж вамі, і меж усялякаю істаю дыхаючаю, каторая з вамі, на роды вечныя.
13 Вясёлку Сваю даў Я ў болцы, і будзе яна знакам змовы меж Імною і меж зямлёю.
14 I будзе, як Я навяду хмарную болку на зямлю, і відаць будзе вясёлка ў болцы:
15 I Я ўспомню змову Сваю, каторая меж Імною і меж вамі, і меж усялякай істаю дыхаючаю ў усялякім целе; і наперад ня будуць воды патопаю на зьнішчэньне ўсяго цела.
16 I будзе вясёлка ў болцы, і Я ўбачу яе, каб успомнець змову вечную меж Бога й меж усякае душы жывое ў вусякім целе, каторая на зямлі».
17 I сказаў Бог Ною: «Во знак змовы, каторую Я пастанавіў меж Сабою і меж усякім целам, каторае на зямлі».
18 I былі сыны Ноевы, што вышлі з карабля: Сэм, Хам а Яфэт. А Хам, — ён ацец Канаанаў.
19 Трох гэтых сыноў Ноевых, і ад гэтых пашырыліся па ўсёй зямлі.
20 I пачаў Ной быць ралейнікам, і пасадзіў віно.
21 I выпіў ён ізь віна, і ўпіўся, і загаліўся сярод будана свайго.
22 I абачыў Хам, ацец Канаанаў, голасьць айца свайго, і расказаў двум братом сваім вонках.
23 I ўзяў Сэм а Яфэт адзежыну, і палажылі яе на плечы абодвых, і пайшлі задам, і накрылі голасьць айца свайго; віды іхныя былі аберненыя назад, і голасьці айца свайго ня бачылі.
24 I прачхнуўся Ной ад віна свайго, і даведаўся, што ўчыніў над ім сын ягоны малы;
25 I сказаў: «Пракляты Канаан, слуга слугаў будзе ён у братоў сваіх».
26 I сказаў: «Дабраславёны СПАДАР Бог Сэмаў; і будзе Канаан слугою яму.
27 Няхай пашыра Бог Яфэта, і будзе жыць ён у буданох Сэмавых; і будзе Канаан слугою яму».
28 I жыў Ной просьле патопы трыста пяцьдзясят год.
29 I было ўсіх дзён Ноевых дзевяцьсот пяцьдзясят год; і ён памер.
Першая кніга Масеява: Быцьцё, 9 глава