1 Кіраўніку хору. Псальма Давідава.
2 Устане Бог, рассыпяцца варагі Ягоныя, і ўцякуць ненавідзячыя Яго ад віду Ягонага.
3 Як разьвяваецца дым, так разьвей іх; як топіцца воск ад цяпла, так хай нягодныя загінуць ад прытомнасьці Божае.
4 Але справядлівыя хай радуюцца, хай вяселяцца перад Богам, няхай захапляюцца ў радасьці!
5 Пяіце Богу, пяіце імені Ягонаму, раўнуйце дарогу едучаму на булакох; імя Ягонае ЯГ, весяліцеся перад Ім!
6 Айцец сіротаў і судзьдзя ўдоваў ё Бог у сьвятой сялібе Сваёй.
7 Бог адзінотных памяшчае ў доме, выводзе вязьняў да дасьпеху; а бунтаўнікі жывуць на пустыні.
8 Божа! як Ты выходзіў сьпераду люду Свайго, як Ты сігаў пустынёю (Сэля),
9 Зямля трэслася, нават ізь нябёс капала на прытомнасьць Бога, гэты Сынай дрыжэў — на прытомнасьць Бога, Бога Ізраелявага.
10 Ласкавым дажджом Ты крапіў, Божа, Ты сіліў спадак Свой, як ён млеў.
11 Груд Твой жыў там, у дабру Тваім, Божа, што Ты прыгатаваў убогаму.
12 Спадар даець слова, вялікае войска пашыраючых дабравесьці.
13 «Каралі войскаў уцякаюць, уцякаюць! жыхаркі дому дзеляць здабытак».
14 Хоць яны застаюцца меж авечнікаў, крылы галубы пакрытыя срэбрам, канцы крылаў яе жоўтым золатам.
15 Як Усемагучы рассыпаў каралёў там, сьнег пайшоў на Цалмон.
16 Гара Божая — гара Вашанская! гара вярхоў — гара Вашанская!
17 Чаму вы касавурыцеся, верхагор’е, на гару, каторую Бог пажадаў на сялібу Сваю? прымеж тога там СПАДАР будзе жыць на векі.
18 Цялежак двойчы дзесяць тысячаў, тысячы тысячаў, Спадар у іх на Сынаю, у сьвятыні.
19 Ты ўзышоў на вышыню, узяў палон, узяў людзём, каб нават бунтаўнікі жылі ў ЯГ Бога.
20 Хай дабраславёны будзе Спадар дзень пры дню, Ён носе нас, Бог спасеньне наша. Сэля.
21 Бог наш ё Бог спасеньня, і ў СПАДАРА Спадара выхады што да сьмерці.
22 Адно Бог ране галаву непрыяцеляў Сваіх, валасатае цемя таго, хто ходзе ў вінах сваіх.
23 Сказаў Спадар: «З Вашану Я зьвярну, зьвярну з глыбіняў морскіх,
24 Каб ты змачыў ногі свае ў крыві, каб языкі сабак тваіх мелі дзель сваю зь непрыяцеляў».
25 Бачылі ходні Твае, Божа, ходні Бога майго, Караля майго ў сьвятыні.
26 Пяюны пераймаюць, за імі музыкі, памеж іх дзявушчыя бубняць на тамбурыне:
27 «У грамадах дабраслаўце Бога СПАДАРА, вы із жарала Ізраелявага!»
28 Там Венямін малады ў праводзе, князі Юдзіны а вяткі іхныя, князі Завулонавы, князі Наффалімовы.
29 Бог твой расказаў табе сілу. Умацуй, Божа, тое, што Ты зрабіў нам!
30 Ізь сьвятыні Твае ў Ерузаліме прынясуць Табе каралі дар.
31 Згань зьвяры, што ў трысьніку, стаду быкоў зь цялятамі людаў; патапчы нагамі тых, што жадаюць срэбра; расьцярушы люды, каторыя жадаюць вайны.
32 Прыйдуць князі зь Ягіпту, Ефіопа выцягне рукі свае да Бога.
33 Гаспадарствы зямлі! пяіце Богу, пяіце Спадару (Сэля),
34 Таму, што едзе на нябёсах, на нябёсах старавечных. Глянь, Ён выдаець голас Свой, голас моцны.
35 Дайце чэсьць сілы Богу, над Ізраелям майстат Ягоны, і сіла Ягоная на нябёсах.
36 Страшны Бог у сьвятыні Сваёй, Бог Ізраеля, Ён даець моц а сілу люду свайму. Дабраславёны Бог.
Псалтыр, псалом 67