1 Кіраўніку хору. Подле «Не загубі». Пісань Давідава, калі Саўла быў паслаўшы, і сьцераглі дом ягоны, каб забіць яго.
2 Вывальні мяне ад варагоў маіх, Божа мой; ад паўстаючых на мяне пастаў мяне высака;
3 Вывальні мяне ад ліхадзеяў; ад прагавітых крыві ўратуй мяне.
4 Вось, яны цікуюць на душу маю; зьбіраюцца на мяне дужыя, не за выступ а не за грэх мой, СПАДАРУ;
5 Не за віну маю яны бягуць і гатуюцца. Ушчоль наўпярэймы імне й глянь!
6 Ты, СПАДАРУ, Божа войскаў, Божа Ізраеляў, прачхніся даведацца да ўсіх народаў; ня зьмілуйся над ніякімі бяспраўнымі ізраднікамі. Сэля.
7 Зварачаюцца ўвечары, бурчаць, як сабакі, і кружыняюць навокал места.
8 Там яны зяваюць ратамі сваімі, і мячы ў вуснах іхных, — бо: «Хто пачуе?»
9 Але Ты, СПАДАРУ, пасьмяешся зь іх, пасьмяешся з усіх народаў.
10 З прычыны сілы ягонае я буду зважаць на Цябе, бо Бог горад мой.
11 Бог мой у Сваёй ласцы пярэйме мяне; Бог дасьць імне глядзець на непрыяцеляў маіх.
12 Не забі іх, каб не забыўся люд мой; пахісьні іх сілаю Сваёю і ськінь іх, Спадару, абароньніча наш!
13 Грэх роту іхнага — словы вуснаў іхных; і будуць злоўлены ў гордасьці сваёй, бо праклён а ману яны павядаюць.
14 Зьнішч іх у гневе, зьнішч, каб іх ня было, і будуць ведаць, што Бог радзе ў Якаву аж да канцоў зямлі. Сэля.
15 I зварачаюцца ўвечары, бурчаць, як сабакі, і кружыняюць навокал места.
16 Яны валочацца ежы; калі не пад’ядуць, то наракаюць.
17 Але я буду апяваць магутнасьць Тваю, я буду голасна апяваць нараніцы ласку Тваю; бо Ты быў імне высокім горадам а ўцёкам у дні атугі мае.
18 Сіла мая! Я буду пяваць Табе, бо Ты, Божа, высокі горад мой, Бог ласкі мае.
Псалтыр, псалом 58