1 Дырыґенту хору. Псальма Давідава.
2 Я надта спадзяваўся СПАДАРА. Ён сьхінуўся да мяне й пачуў галашэньне мае.
3 Ён вывеў мяне із згубнае ямы, з балотнае твані, і пастанавіў на скале ногі мае, умацаваў ступы мае.
4 Ён улажыў новую песьню ў вусны мае, хвалу Богу нашаму. Абача шмат хто, і будуць баяцца, і будуць спадзявацца на СПАДАРА.
5 Шчасьлівы муж, каторы замеў СПАДАРА за надзею сваю, каторы не зварачаецца да гордых і да тых, што йдуць за маною.
6 Шмат учыніў Ты, СПАДАРУ, Божа мой! чудосы Твае а думкі Твае праз нас. Няма раўні Табе. Буду павядаць і гукаць, яны чысьленшыя за палічэньне.
7 Аброку а дару Ты ня хочаш; вушы Ты адчыніў імне; усепаленьня а аброку за грэх Ты не вымагаеш.
8 Тады я сказаў: «Гля, іду; у зьвітку кніжным напісана празь мяне.
9 Чыніць волю Тваю, Божа, жаданьне мае, права Твае пасярод нутра майго».
10 Я абяшчаў радасныя навіны праз справядлівасьць у грамадзе вялікай, гля, я ня зьдзержаваў вуснаў сваіх; СПАДАРУ! Ты ведаеш.
11 Справядлівасьці Твае я не схаваў у сэрцу сваім, празь вернасьць Тваю а спасеньне Твае я гукаў, я не таіў ласкі Твае і праўды Твае ад грамады вялікае.
12 Ты, СПАДАРУ, ня суймі міласэрдзя Свайго ад мяне; ласка Твая а праўда Твая кажначасна крыюць мяне;
13 Бо аж бязь ліку ліха абступіла мяне; бяспраўі мае насьпелі мяне ажно я не магу бачыць; іх болей як валасоў на галаве маёй; і сарцэ мае пакінула мяне.
14 Зыч, СПАДАРУ, выбавіць мяне; СПАДАРУ! на помач імне пабарзьдзі.
15 Няхай разам будуць засаромлены а асарамочаны шукаючыя душы мае, каб зьнішчыць яе; няхай адступяць назад і будуць паганьбены жадаючыя ліха імне;
16 Няхай зжахнуцца ад сораму свайго, каторыя кажуць імне: «Ага, ага!»
17 Хай цешацца а вяселяцца ў Табе ўсі, што шукаюць Цябе; няхай тыя, што любяць спасеньне Твае, кажуць кажначасна: «Няхай узьвялічыцца СПАДАР!»
18 Я ж бедны а патрабуючы, але СПАДАР думае празь мяне. Ты помач мая і вывальненьне мае; Божа мой! не адвалакай.
Псалтыр, псалом 39