1 Кіраўніку хору. Псальма Давідава.
2 На Цябе, СПАДАРУ, спадзяюся, хай не засарамачуся на векі; у справядлівасьці Сваёй выбаў мяне.
3 Нахіні да мяне вуха Свае, уборзьдзе выбаў мяне! Будзь імне моцнаю скалаю, моцным домам гораду, спасьці мяне!
4 Але, Ты скала мая а горад мой; і дзеля імені Свайго вядзі мяне й кіруй мяне.
5 Вывядзі мяне ізь сеці гэтае, што патай пастанавілі на мяне, бо Ты з моцаю маёю.
6 У руку Тваю паручаю дух свой; Ты выкупіў мяне, СПАДАРУ, Божа праўды.
7 Я ненавіджу тых, што заховуюць пустыя марнасьці, але я спадзяюся на СПАДАРА.
8 Буду цешыцца а весяліцца з ласкі Твае, з тога, што Ты бачыў гароту маю, Ты ведаў уціскі душы мае,
9 I не перадаў мяне ў рукі непрыяцеля, пастанавіў на прасторным месцу ногі мае.
10 Зьмілуйся над імною, СПАДАРУ, бо цесна імне, высахлі зь немарасьці вочы мае, душа мая а жывот мой;
11 Бо высілілася ў смутку жыцьцё мае й гады мае ў стагнаньнях; спатыкнулася ў бяспраўю сіла мая, і косьці мае зьнішчэлі.
12 У вусіх уцісканьнікаў сваіх я стаў ганьбаю, асабліва суседзям сваім, пудзілам знаёмым сваім; бачачыя мяне вонках уцякаюць ад мяне.
13 Я забыты ў сэрцу, як мертвы; я стаўся, як загінулая судзіна.
14 Але, я чую абмовы ад шмат каго; адусюль жах, як яны зраджаюцца на мяне, узяць душу маю задумляюць.
15 А я на Цябе спадзяюся, СПАДАРУ; я сказаў: «Ты Бог мой».
16 У руццэ Тваёй часы мае; выбаві мяне ад рукі злосьнікаў маіх і ад перасьледаваньнікаў маіх.
17 Зазьзяй відам Сваім над слугою Сваім; спасі мяне ласкаю Сваёю!
18 СПАДАРУ, няхай ня буду засаромлены, бо я гукаю Цябе; няхай нягодныя будуць засаромлены, няхай змоўкнуць у шэолю.
19 Няхай замлеюць вусны манлівых, што начэпна гукаюць на справядлівага, у гордасьці а ў лягцыменьню.
20 Якая множасьць дабрыні Твае, каторую Ты захаваў тым, што баяцца Цябе, і рабіў тым, што спадзяюцца на Цябе перад сынамі людзкімі!
21 Ты тоіш іх у тайне віду Свайго ад змоваў людзкіх; Ты хаваеш іх у будане ад звадлівых языкоў.
22 Дабраславёны СПАДАР, бо Ён чудосна паказаў імне ласку Сваю ў вабложаным месьце.
23 Я казаў у пасьпеху сваім: «Я адцяты ад аччу Тваіх», Ты адылі, пачуў голас маленьняў маіх, як я пагукаў да Цябе.
24 Любіце СПАДАРА ўсі дабрачэсьлівыя Ягоныя! верных СПАДАР заховуе, але адплачуе зь лішніцаю дзеючаму пыхата.
25 Будзьце дужыя й мацуйце сэрцы вашыя, усі, што спадзяіцеся на СПАДАРА!
Псалтыр, псалом 30