1 Малітва ўбогага, калі ён высілены і перад відам СПАДАРОВЫМ вылівае жальбу сваю.
2 СПАДАРУ, пачуй малітву маю, і галашэньне мае няхай да Цябе прыйдзе.
3 Не хавай віду Свайго ад мяне таго дня, калі я ў бядзе; нахіні вуха Свае да мяне; у дзень, калі я гукаю, борзда адкажы імне;
4 Бо шчэзьлі ў дыме дні мае, і косьці мае спалены, як на вогнішчу.
5 Пабіта, як трава, і ссохла сэрца мае, так што я забыўся есьці хлеб свой.
6 З прычыны ёкату майго прыліпла косьць мая да цела майго.
7 Стаў я падобны да пэлікана пустыні і стаўся, як сава на разьвярненьнях.
8 Я чукавы і я, як птушка адзінотная на страсе.
9 Увесь дзень злосьнікі мае вернуць на мяне, злыя на мяне клінуць мяне.
10 Гэта ж я еў попел, як хлеб, і напітак свой з плачам мяшаў,
11 З прычыны абурэньня Твайго а гневу Твайго; бо Ты падняў мяне й кінуў мяне.
12 Дні мае, як сьцень, што чэзьне; і я, як трава, сохну.
13 Але Ты, СПАДАРУ, жывеш на векі, і памятка Твая ад пакаленьня да пакаленьня.
14 Ты паўстанеш, паспагадаеш Сыёну; бо пара зьмілавацца над ім; бо прышоў рок;
15 Бо зычаць слугі Твае камянёў яго, і яны зычлівыя да пылу яго.
16 I будуць баяцца народы імені СПАДАРОВАГА, і ўсі каралі зямлі — славы Твае;
17 Бо СПАДАР збудуе Сыён, зьявіцца ў славе Сваёй.
18 Прыхінецца да малітвы галечы й не пагрэбуе маленьням іхным.
19 Запішуць гэта прыйдучаму пакаленьню, і люд новаствораны будзе хваліць ЯГА,
20 Бо Ён глянуў далоў з вышыні сьвятыні Свае, СПАДАР ізь нябёс на зямлю глядзеў,
21 Каб пачуць ёкат вязьня, аслабаніць прызначаных на сьмерць,
22 Каб абяшчалі імя СПАДАРОВА на Сыёне й хвалу Ягоную ў Ерузаліме,
23 Як зьбяруцца ўсі люды й каралеўствы служыць СПАДАРУ.
24 Высіліў на дарозе сілу маю, скараціў дні мае.
25 Я сказаў: «Божа мой! не вазьмі мяне ў палавіцы дзён маіх. Гады Твае з пакаленьня да пакаленьня.
26 Здаўна Ты залажыў землі, і работа рук Тваіх нябёсы.
27 Яны загінуць, але Ты будзеш трываць; усі яны, як адзецьце, згніюць, як уборы, Ты адменіш іх, і адменяцца;
28 Але Ты тый самы, і гады Твае ня скончацца.
29 Сынове слугаў Тваіх будуць перабываць, і насеньне іхнае перад Табою ўмацуецца».
Псалтыр, псалом 101