1 Слухайце слова гэтае, у каторым я падыймаю на вас галашэньне, доме Ізраеляў:
2 «Павалілася, ня ўстане ўжо, маладуха Ізраелява кінецца на зямлю сваю, няма каму падняць яе»;
3 Бо гэтак кажа Спадар СПАДАР: «У месьце, з каторага выходзіла тысяча, застанецца сто, і ў тым, з каторага выходзіла сто, застанецца дзесяць дому Ізраельскаму»;
4 Бо гэтак кажа СПАДАР дому Ізраеляваму: «Шукайце Мяне, і вы будзеце жыць.
5 Але ня шукайце Бэт-Элю ані ўсходзьце да Ґілґалу, ані да Беер-Шэвы пераходзьце; бо Ґілґал канечне пойдзе ў палон, і Бэт-Эль зыйдзе на нішто».
6 Шукайце СПАДАРА — і будзеце жыць, каб Ён ня выбух, як цяпло, у доме Язэпавым, і пажэр, і ня было каму згасіць у Бэт-Элю.
7 Вы, што абарачаеце ў палын суд, і справядлівасьць на зямлю кідаеце,
8 Шукайце Таго, што ўчыніў сем гвездаў а Касцы, і абарачае ў раньне цень сьмерці, і робе дзень цемным як ноч, што прыгукае воды морскія і вылівае іх на зьверх зямлі; СПАДАР імя Ягонае;
9 Што змацняе глабаньніка супроці дужога, так што глабаньнік прыйдзе на горад.
10 Яны ненавідзяць таго, хто гане ў браме, і брыдзяцца тым, хто гукае беззаганна.
11 Дык за тое, што топчацеся па бедных і бярыце ад іх бярэма пшонкі, вы пастанавілі дамы з часанага каменя, але ня будзеце жыць у іх, засадзілі прыемныя вінішчы, але ня будзеце піць віна іх;
12 Бо Я ведаю чысьленыя выступы вашы й цяжкія грахі вашы: уціскаюць справядлівага, бяруць лапаны і адпіхаюць бедных у браме.
13 Затым разумны ў гэтым часе маўчыць, бо гэта час благі.
14 Шукайце дабра, а ня ліха, каб вы маглі жыць; і гэтак СПАДАР, Бог войскаў, будзе з вамі, як вы гукаеце.
15 Ненавідзьце ліха й любіце дабро, устанавіце суд у браме; можа СПАДАР, Бог войскаў, будзе ласкавы да астачы Язэпавае.
16 Затым гэтак кажа СПАДАР, Бог войскаў, Спадар: «На ўсіх вуліцах жалоба, і будуць казаць на ўсіх гасьцінцах: “Авохці! авохці!” і прыгукаюць ралейніка да жалобы і ўмеючых пахоўныя песьні — плакаць!
17 І ў вусіх вінішчах будзе жалоба, бо Я прайду сярод цябе», — кажа СПАДАР.
18 Бяда вам, каторыя зычыце дня СПАДАРОВАГА! Нашто вам гэты дзень СПАДАРОЎ? ён — цямнота, а не сьвятліня, —
19 Як калі людзіна ўцячэць ад лява — і мядзьведзь пярэйме яе, і ўвыйшоў у дом, і аперся рукою сваёю аб сьцяну — і гад укусіў бы яго.
20 Хіба не цямнота дзень СПАДАРОЎ, а сьвятліня? цемрадзь і ніякага бліску ў ім.
21 «Ненавіджу Я, грэбую сьвятамі вашымі і ня буду нюхаць аброкаў на ўрочыстых зборах вашых.
22 Хоць вы абракаеце Імне ўсепаленьні а хлебныя аброкі вашы, Я ня зычу ані зірну на супакойныя аброкі вашы з укормленае жывёлы.
23 Здаль ад Мяне вераск песьняў сваіх, і гуку гусьляў тваіх Я ня буду слухаць.
24 Але няхай цячэць, як вада, суд, і справядлівасьць — як магучы цурэй.
25 Аброкі а дары ці бліжылі вы Імне на пустыні сорак год, доме Ізраеляў?
26 Але вы насілі будку Молаха вашага й Кіюна, абразы вашы, гвязду бога вашага, каторыя самы сабе рабілі.
27 За тое Я прычыню, што вы пойдзеце ў палон за Дамашк», — кажа СПАДАР, каторага імя Бог войскаў.
Кніга прарокі Амоса, 5 глава