1 Слова, што было да Ярэмы ад СПАДАРА, як кароль Сэдэка прыслаў да яго Пашгура Малшанка а Софоню Маасэенка, сьвятара, кажучы:
2 «Папытайся, калі ласка, праз нас у СПАДАРА, бо Невухаднецар, кароль Бабілёнскі, ідзець на нас вайною; можа СПАДАР зьдзее штось такое, як усі Ягоныя чудосы, і тый адступе ад нас».
3 І сказаў ім Ярэма: «Гэтак скажыце Сэдэку:
4 “Гэтак кажа СПАДАР, Бог Ізраеляў: ‘Гля, я абярну назад ваенную зброю, што ў руках вашых, катораю вы ваюеце з каралём Бабілёнскім і з Хальдэямі, што аблягаюць вас вонках сьцяны, і зьбяру іх у сярэдзіне места гэтага;
5 І Я Сам буду ваяваць із вамі рукою выцягненаю і цаўём моцным, нават у гневе, пале і ў вялікім абурэньню;
6 І вытну жывучых у гэтым месьце, людзіну й статак: яны памруць ад вялікае ліпучкі.
7 І просьле гэтага, — кажа СПАДАР, — я аддам Сэдэку, караля Юдэйскага, а слугаў ягоных а люд а засталых у месьце гэтым ад ліпучкі, ад мяча а ад галадові, — у руку Невухаднецара, караля Бабілёнскага, і ў руку непрыяцеляў іхных, і ў руку тых, што шукаюць душаў іхных; і ён зразе іх лязом мяча, ён не пашчаджае іх, не пажалее альбо не паспагадае’”.
8 А люду гэтаму скажы: “Гэтак кажа СПАДАР: ‘Гля, Я сулю вам дарогу жыцьця й дарогу сьмерці:
9 Хто застанецца ў месьце гэтым, памрэць ад мяча а ад галадові а ад ліпучкі; а тый, што выйдзе й паддасца Хальдэям, што аблягаюць вас, будзе жыць, і душа ягоная будзе яму за здабытак;
10 Бо Я абярнуў від Свой супроці места гэтага, — кажа СПАДАР, — на ліха, а не на дабро, — агалашае СПАДАР: — яно будзе аддана ў руку караля Бабілёнскага, і спале цяплом’”.
11 А што да дому караля Юдэйскага, то слухайце слова СПАДАРОВА:
12 “Доме Давідаў! гэтак кажа СПАДАР: ‘Правуйце суд нараніцы і вывальняйце глабанага з рукі ўцісканьніка, каб гнеў Мой не зьявіўся, як цяпло, і не запалаў, і няма гасячага, — за ліха ўчынкаў вашых.
13 Гля, Я супроці цябе, жыхарка даліны, скала раўніны, — агалашае СПАДАР, — каторыя кажаце: “Хто зыйдзе на нас? і хто ўвыйдзе ў гасподы нашы?”
14 Бо Я даведаюся да вас подле пладоў учынкаў вашых, — агалашае СПАДАР, — і запалю цяпло ў лесе тваім, і яно пажарэць усе навокал яго’”».
Кніга прарокі Ярэмы, 21 глава