1 I глянуўшы, Ён абачыў багатых, што кідалі ў скарбонку падаркі свае;
2 Але абачыў таксама бедную ўдаву, што ўкінула ў яе два медзякі.
3 I сказаў Ён: «Запраўды кажу вам, што гэтая бедная ўдава ўкінула балей за ўсіх;
4 Бо ўсі тыя із бытку свайго ўкінулі на дар Богу, а яна зь нястачы свае ўкінула ўвесь пражытак, які мела».
5 I як некатрыя сказалі празь сьвятыню, што яна прыбрана харошым каменьням а дарамі, Ён сказаў:
6 «Прыйдуць дні, калі з таго, што вы бачыце, не застанецца камень на каменю, каторы ня быў бы ськінены».
7 I папыталіся ў Яго, кажучы: «Вучыцелю, калі гэта будзе? і якая пазнака, калі гэта мае стацца?»
8 I сказаў Ён: «Уважайце, каб вас не зьвялі, бо шмат хто прыйдзе ў імя Мае, кажучы: ,Гэта Я', і ,час дабліжыўся'. Не хадзіце за імі.
9 Як жа пачуеце праз войны а замятні, не палохайцеся, бо гэта мае стацца ўперад, але ня зараз канец».
10 Тады сказаў ім: «Народ паўстане на народ, і гаспадарства на гаспадарства;
11 Будуць вялікія трасеньні зямлі ў розных месцах а галадові а ліпучкі а страшныя зьявы а вялікія знакі зь неба.
12 Але наўперад накладуць на вас рукі свае і будуць перасьледаваць, выдаючы ў бажніцы й вязьніцы, прыводзячы да каралёў а дзяржаўцаў за імя Мае.
13 Будзе ж гэта вам на сьветчаньне.
14 «Затым пакладзіце ў сэрцы свае не абдумаваць загадзя абароны;
15 Бо Я вам дам вусны а мудрасьць, каторым ня будуць магчы перачыць ані працівіцца ўсі праціўнікі вашыя.
16 I вы будзеце выданы нават бацькамі а братамі а сваякамі а прыяцельмі, і заб'юць нека торых із вас;
17 I будуць ненавідзіць вас усі за імя Мае.
18 Але й волас із галавы вашае не загіне.
19 Цярплівай трывалкосьцяй сваёй прыдбаеце душы свае.
20 «А як і абачыце Ерузалім абступлены войскам, тады ведайце, што спустошаньне яго дабліжылася.
21 Тады тыя, што ў Юдэі, уцякайце ў горы; і хто ў ім, выходзь ізь яго; і хто ў ваколіцы, ня ўходзь у яго;
22 Бо гэта дні помсты, каб усе напісанае выпаўнілася.
23 I бяда цяжарным а соячым тых дзён, бо будзе вялікая нястача на зямлі і гнеў на люд гэты.
24 I падуць ад ляза мяча, і будуць заведзены ў палон да ўсіх народаў; і Ерузалім будзе таптаны народамі, пакуль ня скончацца часы народаў.
25 «I будуць знакі на сонцу а месяцу а гвездах, і на зямлі трывога народаў у замятні, равеньне а хваляваньне мора.
26 Людзі будуць паміраць із страху а спадзяваньня прыходзячага на ўвесь сьвет, бо сілы нябёсныя захістаюцца.
27 «I тады абачаць Сына Людзкога, у булакох ізь сілаю а славаю вялікай ідучага.
28 Як жа пачнець гэта дзеяцца, глядзіце і ўзьнімайце галавы свае, бо бліжыцца адкупленьне вашае».
29 I сказаў ім прыпавесьць: «Глядзіце на фіґу а на ўсі дзервы.
30 Як яны ўжо пукаюцца, то ведаеце самы, гледзячы на гэта, што лета блізка.
31 Дык таксама, як абачыце, што гэта дзеецца, ведайце, што гаспадарства Божае блізка.
32 Запраўды кажу вам, што ня мінець род гэты, як усе станецца.
33 Неба й зямля мінуць, але словы мае а ніяк ня мінуць.
34 Шануйцеся, каб сэрцы вашыя наагул не цяжарыліся пярэсыцьцю а п'янствам а жыцьцявымі рупатамі, і каб дзень тый не засьпеў вас якга, неўспадзеўкі;
35 Бо, як пасадка, ён прыйдзе на ўсіх тых, што жывуць на відзе ўсяе зямлі.
36 Дык будзьце чукавыя кажнае пары, молячыся, каб вы маглі ўсьцерагчыся ад усяго таго, што мае стацца, і стаць перад Сынам Людзкім».
37 I ўдзень Ён навучаў у сьвятыні, а ночы, выходзячы, заставаўся вонках на гары, званай Аліўнай.
38 I ўвесь люд прыходзіў рана нараніцы да Яго, слухаць Яго.
Евангеля подле сьвятога Лукі, 21 глава