1 Калі ўбачыш вала брата твайго або авечку ягоную, што заблукала, не пакідай іх, але вярні іх брату твайму.
2 Калі ж брат твой ня блізка ад цябе, або калі яго ня ведаеш, завядзі іх у дом твой і няхай будуць у цябе, аж прыйдзе іх шукаць брат твой, і тады аддасі іх яму.
3 Так зробіш з аслом ягоным, так зробіш з плашчом ягоным, так зробіш з кожнаю згубленаю рэччу брата твайго, з усім, што ў яго згінула, а ты знайшоў; нельга табе ўхіліцца ад гэтага.
4 Калі ўбачыш асла брата твайго або вала ягонага, якія ўпалі на дарозе, не пакідай іх, але падымі з ім разам.
5 Няхай не адзяецца жанчына ў мужчынскае адзеньне, а мужчына няхай не апранае адзеньня жаночага; бо агідны ГОСПАДУ, Богу твайму, кожны, хто гэтае робіць.
6 Калі, ідучы дарогай, знойдзеш на дрэве або на зямлі птушынае гняздо з маткай і птушанятамі або з маткаю, якая выседжвае яйкі, то не бяры маткі з птушанятамі.
7 Матку пусьці, а дзяцей вазьмі сабе, каб табе добра было і каб доўгімі былі дні твае.
8 Калі збудуеш новы дом, дык зрабі на даху кругом агароджу, каб не навесьці крыві на дом твой, калі хто-колечы зваліцца з яго.
9 Не засявай вінаградніку твайго двума гатункамі насеньня, каб не зрабіць табе заклятым і збор насеньня, якое ты пасееш, і плады вінаградніку твайго.
10 Не ары на вале і асьле разам.
11 Не адзявай адзеньня, сатканага з воўны і лёну разам.
12 Зрабі сабе фрэнзьлі на чатырох рагах плашчу, якім акрываешся.
13 Калі хто возьме жонку і ўвойдзе да яе, а потым зьненавідзіць яе,
14 і, закідаючы ёй ліхія ўчынкі, зьняславіць яе, кажучы: “Узяў я гэтую жанчыну, але, увайшоўшы да яе, не знайшоў у яе дзявоцтва”,
15 тады бацька і маці ейныя занясуць знакі дзявоцтва ейнага да старшыняў гораду і да брамы, дзе яны сядзяць,
16 і бацька скажа: “Даў я сваю дачку гэтаму чалавеку за жонку, а ён яе зьненавідзеў.
17 Ён зьняслаўляе імя ейнае, кажучы: "Не знайшоў я ў дачкі тваёй азнак дзявоцтва". Але вось доказы дзявоцтва дачкі маёй”, — і раскладзе адзеньне перад старшынямі гораду.
18 Тады старшыні гораду возьмуць мужчыну таго і пакараюць яго,
19 І накладуць на яго сто сыкляў срэбра, і аддадуць іх бацьку тае жанчыны, бо зьняславіў ён імя дзяўчыны Ізраіля; яна застаецца жонкай ягонай, і ня будзе ён магчы кінуць яе ўсё жыцьцё.
20 Але калі абвінавачваньне акажацца праўдзівым, бо не знайшліся доказы дзявоцтва тае жанчыны,
21 то завядуць маладзіцу тую да дзьвярэй дому бацькі ейнага і каменаваць яе будуць мужчыны гораду гэтага аж да сьмерці, бо прынесла яна ганьбу Ізраілю, распуствуючы ў доме бацькі свайго; так вынішчыш зло з асяродзьдзя свайго.
22 Калі знойдзены будзе мужчына, што ляжыць з чужою жонкай, абое няхай памруць, чужаложнік і чужаложніца, каб вынішчыць ліхоцьце з Ізраіля.
23 Калі будзе дзяўчына пашлюбавана мужу, а хто-колечы спаткаецца з ёю ў горадзе і ляжа з ёю,
24 то абаіх прывядзіце да брамы гораду таго і ўкамянуйце да сьмерці, дзяўчыну за тое, што не крычала, будучы ў горадзе, а таго мужчыну за тое, што згвалтаваў жонку бліжняга, і так вынішчыш зло спаміж сябе.
25 Калі аднак мужчына знайшоў у полі заручаную дзяўчыну і згвалтаваў яе, ён адзін памрэ,
26 а той дзяўчыне нічога не рабіце, бо яна не дапусьцілася праступку, вартага сьмерці, бо гэта падобна на тое, калі хто выступае супраць бліжняга свайго і адбірае яму жыцьцё.
27 Бо яе знайшоў ён у полі, і дзяўчына заручаная крычала, але ніхто не прыйшоў ёй з дапамогаю.
28 Калі б мужчына напаткаў дзяўчыну не заручаную, схапіў яе і лёг з ёю, і справа гэтая выявіцца,
29 той мужчына, які лёг з ёю, дасьць бацьку дзяўчыны той пяцьдзясят сыкляў срэбра, і яна будзе магчы стаць жонкай ягонай, таму што ён згвалтаваў яе, і ня будзе ён магчы кінуць яе ўсё жыцьцё.
Кніга Другазаконьне, 22 глава