1 Калі ГОСПАД, Бог твой, зьнішчыць народы, зямлю якіх дае табе, і завалодаеш ёю і абжывешся ў гарадах і дамах іхніх,
2 тады выдзелі сабе тры гарады з усёй зямлі, якую дасьць табе ГОСПАД, Бог твой, на ўласнасьць,
3 і прыгатуй дарогу старанна; і падзялі на тры роўныя часткі ўсю зямлю сваю, каб забойца знайшоў там прыбежышча.
4 Такі закон забойцы-ўцекача, жыцьцё якога мае быць захаванае: калі ён забіў бліжняга без намеру і калі супраць яго ані ўчора, ані раней ня меў нянавісьці, і гэта будзе даведзена,
5 калі пайшоў хто з бліжнім сваім у лес сьсякаць дрэвы і, схапіўшы сякеру, размахнулася рука ягоная з сякерай, каб сьсекчы дрэва, і саскочыла жалеза з тапарышча і ўдарыла бліжняга, такі можа схавацца ў адным з гарадоў гэтых, каб ратаваць жыцьцё,
6 каб мсьціўца за кроў у гарачнасьці сэрца свайго не пагнаўся за забойцам і не дагнаў яго, калі дарога далёкая, і не забіў яго, бо ён ня вінен сьмерці, бо ня меў нянавісьці да забітага ані ўчора, ані трэцяга дня.
7 Таму я загадваю табе: выдзялі сабе тры гарады.
8 Калі ГОСПАД, Бог твой, пашырыць межы твае, як гэта запрысяг бацькам тваім, i аддасьць табе ўсю зямлю, якую запрысяг даць бацькам тваім,
9 калі ты будзеш пільна выконваць закон гэты, які я табе сёньня прадстаўляю, любіць ГОСПАДА, Бога свайго, і хадзіць шляхамі Ягонымі ўсе дні, тады дадасі да гэтых гарадоў яшчэ тры далейшыя гарады,
10 каб не праліваць нявіннай крыві ў зямлі гэтай, якую дасьць табе ГОСПАД, Бог твой, на ўласнасьць, каб не было на табе віны крыві.
11 Калі аднак чалавек з нянавісьці да бліжняга свайго цікаваў на яго, паўстаў супраць яго, і забіў яго, і уцячэ ў адзін з гэтых гарадоў,
12 то старшыні гораду гэтага пашлюць па яго, забяруць яго адтуль і аддадуць у рукі мсьціўца за кроў, і ён памрэ.
13 Няхай не пашкадуе яго вока тваё, і ты змыеш нявінную кроў з Ізраіля, каб добра табе было.
14 Не парушай мяжы бліжняга твайго, якую вызначылі папярэднікі твае ў частцы тваёй, атрыманай у зямлі, якую дасьць табе на ўласнасьць ГОСПАД, Бог твой.
15 Не дастаткова слова аднаго сьведкі супраць каго-небудзь у якой-колечы віне, і ў якім-колечы праступку, і ў якім-колечы граху, якім ён саграшыў, але паводле словаў двух або трох сьведкаў выносіцца рашэньне.
16 Калі выступіць сьведка фальшыва супраць якога чалавека, вінавацячы яго ў злачынстве,
17 няхай стануць абодва чалавекі, што маюць спрэчку, перад ГОСПАДАМ, перад сьвятарамі і судзьдзямі, якія будуць у тыя дні.
18 Судзьдзі павінны пільна праверыць, і калі сьведка той — сьведка фальшывы і фальшыва гаварыў на брата свайго,
19 то зрабіце яму тое, што ён меў намер зрабіць брату свайму, і так вынішчы зло з асяродзьдзя свайго.
20 А другія, пачуўшы, будуць баяцца і ніколі больш у асяродзьдзі тваім такіх рэчаў не адважацца рабіць.
21 Не шкадуй такога, але душу за душу, вока за вока, зуб за зуб, руку за руку, нагу за нагу запатрабуеш.
Кніга Другазаконьне, 19 глава