1 Як скончыў Салямон малітву, зышло цяпло зь неба, праглынула ўсепаленьне а аброкі, і слава СПАДАРОВА напоўніла дом.
2 I не маглі сьвятары ўвыйсьці да дому СПАДАРОВАГА, бо слава СПАДАРОВА напоўніла дом СПАДАРОЎ.
3 I ўсі сынове Ізраелявы, бачачы, як зышло цяпло й слава СПАДАРОВА на дом, палі відам на зямлю, на мост, і пакланіліся, і выхвалялі СПАДАРА, бо Ён добры, бо на векі міласэрдзе Ягонае.
4 Кароль жа а ўвесь люд пачалі абракаць аброкі перад відам СПАДАРА.
5 I аброк кароль Салямон на аброк дваццаць дзьве тысячы валоў і сто дваццаць тысячаў авец: гэтак пасьвяцілі дом Божы кароль а ўвесь люд.
6 Сьвятары стаялі ў службе сваёй, і Левіты з музыцкімі снадзьмі СПАДАРОВЫМІ, каторыя зрабіў кароль Давід да выхваляньня СПАДАРА, бо на векі міласэрдзе Ягонае, бо Давід выхваляў імі; сьвятары ж трубілі перад ім, і ўвесь Ізраель стаяў.
7 I пасьвяціў Салямон і нутраную часьць панадворку, што перад домам СПАДАРОВЫМ, бо там аброк усепаленьні а тук супакойных аброкаў, бо аброчнік мядзяны, зроблены Салямонам, ня мог тоўпіць усепаленьня, і хлебнага аброку, і тукаў.
8 I зрабіў Салямон таго часу сямідзеннае сьвята, і ўвесь Ізраель ізь ім — грамада вельма вялікая, ад уходу ў Гамаф аж да ракі Ягіпецкае.
9 I зрабілі восьмага дня ўрочысты збор, бо пасьвячэньне аброчніка рабілі сем дзён і сьвята сем дзён.
10 I дваццаць трэйцяга дня сёмага месяца адпусьцілі люд да буданоў іхных, каторы радаваўся а весяліўся ў сэрцу з дабра, якое ўчыніў СПАДАР Давіду а Салямону а Ізраелю, люду Свайму.
11 I скончыў Салямон дом СПАДАРОЎ а дом каралеўскі; і ў вусім, што задумаў Салямон у сэрцу зрабіць у доме СПАДАРОВЫМ і ў сваім собскім доме, ён меў дасьпех.
12 I зьявіўся СПАДАР Салямону ночы, і сказаў яму: «Я пачуў малітву тваю і абраў Сабе месца гэтае на дом абраканьня.
13 Калі Я замкну неба і ня будзе дажджу, і калі раскажу шаранчы жэрці зямлю, альбо пашлю мор на люд Свой;
14 Калі скарыцца люд Мой, што завецца імям Маім, і будзе маліцца а шукаць віду Майго, і адвернуцца ад благіх дарогаў сваіх, то Я пачую зь неба, і дарую грахі іхныя, і ўздараўлю зямлю іхную.
15 Цяпер вочы Мае будуць адчыненыя й вусны ўважлівыя да малітвы на месцу гэтым.
16 I цяпер Я абраў а пасьвяціў дом гэты, каб імя Мае было там на векі; і вочы Мае а сэрца Мае будуць там усі дні.
17 I калі ты будзеш хадзіць перад відам Маім, як хадзіў Давід, айцец твой, і рабіць подле ўсёга, што Я расказаў табе, і дзяржаць уставы Мае а суды Мае;
18 То Я ўмацую пасад каралеўства твайго, як Я змовіўся з Давідам, айцом тваім, кажучы: “Ня будзе адцяты ў цябе муж-гаспадар у Ізраелю”.
19 Калі ж вы адвернецеся й пакінеце ўставы Мае а расказаньні Мае, каторыя Я даў вам, і пойдзеце, і будзеце служыць багом іншым, і кланяцца ім,
20 То Я выкараню іх ізь зямлі, каторую Я даў ім, і гэты дом, што Я пасьвяціў імені Свайму, адхіну ад віду Свайго, і аддам яго на прыказь а пасьмех усіх народаў.
21 I з дому гэтага, што быў найвышшы, кажны, міма яго праходзячы, зумеецца й скажа: “За што ўчыніў так СПАДАР ізь зямлёю гэтаю і з домам гэтым?”
22 I скажуць: “За тое, што яны пакінулі СПАДАРА, Бога айцоў сваіх, каторы вывеў іх ізь зямлі Ягіпецкае, і ўхапіліся за багоў іншых, і кланяліся ім, і служылі ім, — за тое Ён навёў на іх усе гэтае ліха”».
Другая кніга Летапісу, 7 глава