1 За пяць жа дзён прышоў найвышшы сьвятар Ананя із старцамі а зь якімсь прамоўцам Тэртулям, каторыя паведамілі вайводу праз Паўлу.
2 Як яго пагукалі, Тэртуль пачаў вінаваць кажучы: «Шмат супакою адзержуем перазь цябе, і палепшаньні прыходзяць гэтаму народу ад твае абачлівасьці, —
3 Мы ў вусім і ўсюдых сардэчна прыймаем гэта, найдабрачэсьліўшы Хвэліксе, зь усёй падзякаю.
4 Але каб лішне доўга не задзержаваць цябе, калі ласка, выслухай нас коратка із свае бачнасьці.
5 Бо, знайшоўшы, што гэты чалавек — болька, і падвучае да бунту ўсіх Жыдоў па сьвеце, і кіраўнік сэкты назарэцкае,
6 Каторы важыўся нават збудзеніць сьвятыню, мы яго нялі і судзілі подле права свайго;
7 Але тысячнік Ліс, прышоўшы, зь вялікім усілствам адабраў яго з рук нашых,
8 Расказаўшы пазоўнікам прыйсьці да цябе. Ты можаш сам, выпытаўшы, даведацца напэўна, у чым мы яго вінуем».
9 I Жыды таксама прылучыліся да жалабы, пацьвердзіўшы, што гэта было так.
10 Але Паўла, як вайвода кіўнуў яму гукаць, адказаў: «Ведаючы, што даўгія гады ты быў судзьдзёю народу гэтага, я тым свабадней хачу бараніцца ў сваёй справе.
11 I ты можаш балей даведацца, што адгэнуль, як я прышоў на паклон да Ерузаліму, няма больш за двананцаць дзён.
12 I не засьпелі яны мяне, каб я сьперачаўся зь кім, і ня зьбіраў я гурбы ані ў бажніцах, ані ў месьце;
13 I ня могуць давесьці таго, у чым цяпер вінуюць мяне.
14 Але ў тым прызнаюся табе, што ў тэй Дарозе, каторую яны завуць сэктаю, я служу Богу айцоў сваіх, верачы ўсяму подле Закону і ўсяму ў прароках запісанаму,
15 Маючы надзею ў Богу, што будзе ўскрысеньне справядлівых і несправядлівых, чаго й самы яны чакаюць.
16 Затым я таксама руплюся мець у вусім сумленьне беззаганнае перад Богам і людзьмі.
17 Па шмат гадох я прыбыў, прыносячы ўбожыну народу свайму й аброкі.
18 Тады знайшлі мяне ачышчанага ў сьвятыні, ня з гурбаю ані замятнёю; але некаторыя Жыды з Азі,
19 Каторыя мелі б стаць перад табою і абвінаваць, калі маюць штось супроці мяне.
20 Альбо няхай яны самы скажуць, што за бяспраўе знайшлі ў імне, як я стаяў перад сынэдрыёнам,
21 Хіба што да слова, каторае я гукнуў, стоячы памеж іх: ,Я суджаны сядні вамі за ўскрысеньне зь мертвых'.»
22 I, выслухаўшы гэта, Хвэлікс адклаў ім, кажучы: «Каб праз гэту Дарогу дакладней даведацца, рассуджу вашу справу, як тысячнік Ліс прыедзе».
23 I расказаў сотніку сьцерагчы яго, і палягчыць яму, і не бараніць нікому із сваіх ягоных слугаваць яму і давядацца да яго.
24 За колькі дзён Хвэлікс, прыбыўшы з Друзілаю, жонкаю сваёй, каторая была Жыдзіца, паслаў па Паўлу і слухаў яго што да веры ў Хрыста.
25 I як ён разважаў праз справядлівасьць а ўзьдзержлівасьць а будучы суд, Хвэлікс, зьлякаўшыся, адказаў: «Цяпер ідзі, у дагодным часе пашлю па цябе».
26 У тым самым часе ён спадзяваўся, што Паўла дасьць яму грошы; затым пасылаў па яго часьцей і гутарыў зь ім.
27 Як мінулі два гады, наступнікам Хвэліксавым стаў Порц Фэст. Хочучы дагадзіць Жыдом, Хвэлікс пакінуў Паўлу ў вязьніцы.
Дзеі сьвятых апосталаў, 24 глава