1 I абачыў люд, што Масей позьніцца зыйсьці з гары, і зьберся люд супроці Аарона, і сказалі яму: «Устань і зрабі нам багі, каторыя йшлі б перад намі, бо гэты Масей, гэты чалавек, каторы ўзьвёў нас ізь зямлі Ягіпецкае, ня ведаем, што сталася яму».
2 I сказаў ім Аарон: «Выламіце залатыя завушніцы, каторыя ў вушох вашых жонак, вашых сыноў і вашых дачок, і прынясіце іх да мяне».
3 I выламіў увесь люд залатыя завушніцы, што ў вушох іхных, і прынесьлі да Аарона.
4 Ён узяў з рук іхных, і ўхармаваў яго ґравэрнай снадзьдзю, і зрабіў зь яго вылітае цялё-бычка. I сказалі яны: «Гэта багове твае, Ізраелю, каторыя вывялі цябе ізь зямлі Ягіпецкае».
5 I абачыў Аарон, і збудаваў перад ім аброчнік, і агаласіў Аарон, і сказаў: «Сьвята СПАДАРУ заўтра».
6 I ўсталі яны назаўтрае рана, і абраклі ўсепаленьне, і дабліжылі аброкі супакойныя; і сеў люд есьці а піць, і ўстаў гуляць.
7 I гукаў СПАДАР Масею: «Ідзі, зыйдзі, бо папсаваўся люд твой, каторы ты ўзьвёў ізь зямлі Ягіпецкае.
8 Борзда адхінуліся яны ад дарогі, каторую Я расказаў ім: зрабілі сабе выліванага бычка, і пакланіліся яму, і абраклі яму, і сказалі: “Во багове твае, Ізраелю, каторыя ўзьвялі цябе ізь зямлі Ягіпецкае”».
9 I сказаў СПАДАР Масею: «Я бачыў люд гэты, і вось, люд ён — калянага завыйку.
10 I цяпер пакінь Мяне, і ўзгарыцца гнеў Мой на іх, і выгублю іх, і ўчыню цябе ў народ вялікі».
11 I маліў Масей від СПАДАРОЎ, Бога свайго, і сказаў: «Чаму, СПАДАРУ, узгараецца гнеў Твой на люд Твой, каторы ты ўзьвёў ізь зямлі Ягіпецкае сілаю вялікай і рукого моцнай?
12 Нашто маюць сказаць Ягіпцяне, кажучы: “На ліха вывеў іх, каб забіць іх у горах і выгубіць іх ізь віду зямлі”. Адвярніся ад стродкага абурэння Свайго і пажалей ліха люду Свайму.
13 Успомні Абрагама, Ісака а Ізраеля, слугаў Сваіх, каторым прысягаў Ты Сабою, і гукаў ім: “Памнажаючы памнажу насеньне вашае, як гвезды нябёсныя, і ўсю зямлю гэтую, праз каторую Я сказаў, дам насенню вашаму, і будуць дзяржаць вечна”».
14 I жалеў СПАДАР ліха, каторае Ён казаў учыніць люду Свайму.
15 I абярнуўся й зышоў Масей з гары; і дзьве табліцы сьветчаньня ў руццэ ў яго, табліцы, на каторых напісана было з абодвых бакоў: на адным і на другім баку напісана было на іх.
16 I табліцы работа Божая яны, і пісьмо — пісьмо Божае яно, выґравіраванае на табліцах.
17 I пачуў Ігошуа гом люду гукаючага, і сказаў Масею: «Ваенны крык у табару».
18 I сказаў: «Гэта ня голас крыку сілы ані голас крыку слабасьці, а голас пяцьця чую».
19 I было, што як ён дабліжыўся да табару й абачыў цялё а скокі, і ўзгарэўся гнеў Масеяў, і кінуў з рук сваіх табліцы, і разьбіў іх пад гарою.
20 I ўзяў цялё, каторае яны зрабілі, і спаліў яго ў вагню, і сьцер на попел, і рассыпаў на вадзе, і даў яго піць сыном Ізраелявым.
21 I сказаў Масей Аарону: «Што зрабіў табе люд гэты, што ты ўвёў яго ў грэх вялікі?»
22 I сказаў Аарон: «Няхай не ўзгараецца гнеў спадара майго; ты знаеш люд гэты, што ён у ліху.
23 I яны сказалі імне: “3рабі нам багі, каторыя йшлі б перад намі, бо Масей, гэты чалавек, каторы ўзьвёў нас ізь зямлі Ягіпецкае, ня ведаем, што сталася зь ім”.
24 I я сказаў ім: “У каго ё золата, зламіце”. I аддалі імне, я кінуў яго ў вагонь, і вышла гэта цялё».
25 I абачыў Масей люд, што ён зьдзічэлы, бо Аарон прывёў яго да зьдзічэньня, на паганбеньне перад варагамі ягонымі.
26 I стаў Масей у браме табару, і сказаў: «Хто СПАДАРОЎ — да мяне!» I зьберліся да яго ўсі сынове Левавы.
27 I ён сказаў ім: «Гэтак кажа СПАДАР, Бог Ізраеляў: “Прыперажыце кажны меч свой да сьцягна свайго, перайдзіце й зьвярніцеся ад брамы да брамы па табару й назад, і забівайце кажны брата свайго, кажны прыяцеля свайго, кажны бліжняга свайго”».
28 I зрабілі сынове Левавы подле слова Масеявага: і пала зь люду таго дня каля трох тысячаў чалавекаў.
29 I сказаў Масей: «Напоўніце (пасьвяціце) рукі свае сядні СПАДАРУ, бо кажны будзе супроці сына свайго, і брата, і каб ісслаў Ён вам сядні дабраславенства».
30 I было назаўтрае: і сказаў Масей люду: «Вы зрабілі вялікі грэх, і цяпер я ўзыйду да СПАДАРА, ці не адзяржу ласкіўчыненьня за грахі вашы».
31 I зьвярнуўся Масей да СПАДАРА, і сказаў: «О, ізграшыў люд гэты грэхам вялікім, і зрабілі сабе залатыя багі.
32 I цяпер, калі можна, даруй ім грэх іхны. А калі не, то вытры мяне, калі ласка, з кнігі Свае, у каторую Ты ўпісаў».
33 I СПАДАР сказаў Масею: «Таго, хто ізграшыў перад Імною, вытру з кнігі Свае.
34 I цяпер ідзі, вядзі люд гэты, куды сказаў табе. Вось, Ангіл Мой пойдзе перад табою, і ў дзень даведаньня Майго Я даведаюся да іх за грэх іхны».
35 I зразіў СПАДАР люд за тое, што зрабілі цялё, каторае зрабіў Аарон.
Другая кніга Масеява: Выхад, 32 глава