1 I казаў СПАДАР Масею, кажучы:
2 «Пасьвяці імне кажнага першака, што рашчыняе ўсякія дзетніцы меж сыноў Ізраелявых, у чалавеку і ў статку: Імне яны».
3 I сказаў Масей люду: «Памятуй гэты дзень, каторага вышлі зь Ягіпту, з дамовы нявольнікаў, бо рукою моцнаю вывеў вас СПАДАР адгэтуль, і ня ежча кіслага.
4 Сядні выходзіце вы ў месяцу Авіве.
5 I будзе, як увядзець СПАДАР у зямлю Канааняніна а Гэціча а Аморэя а Гэвея а Евусэя, праз каторую прысяг айцом тваім, што дасьць табе зямлю, што цячэць малаком а мёдам; дык служы гэтую службу ў гэтым месяцу.
6 Сем дзён еж прэсны хлеб, і сёмага дня — сьвята СПАДАРУ.
7 Прэсны хлеб маеце есьці гэтыя сем дзён; і ня мае быць бачана ў цябе кіслага хлеба, і ня мае быць бачана ў цябе кісьлі ў вусіх граніцах тваіх.
8 I паведаеш у гэты дзень сыну свайму, кажучы: “Гэта затым, што ўчыніў СПАДАР імне, як я выходзіў зь Ягіпту”.
9 I будзе табе гэта знаком на руццэ тваёй і памяткаю меж аччу твайго, каб закон СПАДАРОЎ быў у вуснах тваіх; бо рукою моцнаю вывеў цябе СПАДАР ізь Ягіпту.
10 I будзеш дзяржаць уставу гэту ў прызначаным часе дзень пры дню.
11 I будзе, што як увядзець цябе СПАДАР у зямлю Канаанскую, як Ён прысягаў табе й айцом тваім, і дасьць яе табе:
12 Дык адлучай СПАДАРУ ўсе, што рашчыняе дзетніцу, і кажнае малое, рашчыняючае ў жывёлы, якое ў цябе будзе, з усіх самцоў, СПАДАРУ.
13 А кажнага з аслоў, што рашчыняе, выкупіш баранчыкам; а калі ня выкупіш, зламі карк ягоны; і кажнага першака людзкога із сыноў сваіх выкупляй.
14 I будзе, што як папытаецца ў цябе сын твой заўтра, кажучы: “Што гэта?” то скажы яму: “Рукою моцнаю вывеў нас СПАДАР ізь Ягіпту, з дамовы нявольнікаў.
15 I было, як закалянеў Фараон, каб не адпусьціць нас, дык забіў СПАДАР кажнага першака ў зямлі Ягіпецкай, ад першака людзкога аж да першака із жывёлы: з гэтае прычыны я абракаю СПАДАРУ кажнага рашчыняючага дзетніцу з усіх самцоў, а кажнага першака із сыноў сваіх выкупляю”.
16 I няхай будзе знак на руццэ тваёй і павязка між аччу тваіх, бо рукою моцнаю вывеў нас СПАДАР ізь Ягіпту».
17 I як адпусьціў Фараон люд, то не павёў іх па дарозе зямлі Пілісцкае, бо яна блізкая; бо сказаў Бог: «Каб ня каяўся люд, абачыўшы вайну, і не зьвярнуўся да Ягіпту».
18 I абвёў Бог люд дарогаю пустыннай да Чырвонага мора, I вышлі збройныя сынове Ізраелявы ізь зямлі Ягіпецкае.
19 I ўзяў Масей із сабою косьці Язэпавы, бо прысягаю запрысяг Язэп сыноў Ізраелявых, кажучы: «Напэўна даведаецца да вас Бог, і вы із сабою ўзьнясіце косьці мае адгэтуль».
20 I падарожжавалі із Сукофа, і разьлягліся табарам у Ефаме, на канцу пустыні.
21 I СПАДАР ішоў перад імі ўдзень у стаўпе болачным, каб весьці іх па дарозе, а ночы ў стаўпе агняным, каб сьвяціць, каб ісьці ім удзень і ночы.
22 Не адымаў стаўпа болачнага ўдзень і стаўпа агнявога ночы ад віду люду.
Другая кніга Масеява: Выхад, 13 глава