1 I сказаў СПАДАР Масею: «Уйдзі да Фараона, бо Я ацяжарыў сэрца ягонае і сэрца слугаў ягоных, каб рабіць знакі мае гэтыя сярод яго,
2 I каб ты паведаў у вушы сына свайго і сыну сына свайго праз тое, што Я зрабіў у Ягіпце, і праз знакі Мае, каторыя Я ўчыніў ім, і будзеце ведаць, што Я СПАДАР».
3 I ўвыйшлі Масей а Аарон да Фараона, і сказалі яму: «Гэтак кажа СПАДАР, Бог Гэбрэяў: “Пакуль ты будзеш адмаўляцца скарыцца перад Імною? Выпусьці люд Мой, і будуць яны служыць Імне.
4 А калі адмовішся пусьціць люд Мой, то вось, Я навяду заўтра шаранчу ў граніцах тваіх.
5 Яна ўкрые від зямлі, і нельга будзе бачыць зямлі, і паесьць астачу ацалелага, засталага вам ад граду; і аб’есьць кажнае дзерва, што расьцець у вас на полю;
6 I напоўне дамы твае, і дамы ўсіх слугаў тваіх, і дамы ўсіх Ягіпцян, чаго ня бачылі бацькі твае ані бацькі бацькоў тваіх з дня, як былі на зямлі аж дагэтуль”». I адвярнуўся, і вышаў ад Фараона.
7 I сказалі слугі Фараонавы яму: «Пакуль будзе гэта нам сілом? Выпусьці гэтых людзёў, і няхай яну служаць СПАДАРУ, Богу свайму; няго ж ты яшчэ ня ведаеш, што згублены Ягіпет?»
8 I зьвярнулі Масея а Аарона да Фараона, і ён сказаў ім: «Ідзіце, служыце СПАДАРУ, Богу свайму; хто ж а хто пойдуць?»
9 I сказаў Масей: «Пойдзем із маладымі нашымі і із старымі нашымі, із сынамі нашымі і дачкамі нашымі, і з драбным і буйным статкам пойдзем, бо сьвята ў нас СПАДАРУ».
10 I сказаў ім: «Няхай так будзе СПАДАР із вамі, як я пашлю вас і дзецяняткі вашы, але глядзіце, бо ліха перад вамі.
11 Не, ня так, ідзіце ж мужчыны і служыце СПАДАРУ, бо вы гэтага жадалі». I выгналі іх ад віду Фараонавага.
12 I сказаў СПАДАР Масею: «Выцягні руку сваю на зямлю Ягіпецкую дзеля шаранчы, і ўзыйдзе на зямлю Ягіпецкую, і паесьць усю траву земную, усе, што пакінуў град».
13 I выцягнуў Масей посах свой на зямлю Ягіпецкую; і СПАДАР навёў на зямлю ўсходні вецер увесь тый дзень і ўсю ноч. Настала раніца, і ўсходні вецер нанёс шаранчу.
14 I ўзышла шаранча на ўсю зямлю Ягіпецкую, і асела ў вусіх граніцах Ягіпецкіх вельмі цяжка; уперад ня было так шаранчы, як гэта, такое й просьле яе ня будзе так.
15 I яна ўкрыла від усяе зямлі, і зямля пацямнела, і паела ўсю траву земную і ўсі плады дзерва, каторыя засталіся ад граду; і не засталося ніякага зяленіва на дзерве ані на траве палявой у вусёй зямлі Ягіпецкай.
16 I пабарзьдзіў Фараон гукнуць Масея а Аарона і сказаў: «Ізграшыў я перад СПАДАРОМ, Богам вашым, і перад вамі.
17 I цяпер даруйце, калі ласка, грэх мой адно гэты раз, і маліце СПАДАРА, Бога вашага, каб зьняў зь мяне толькі гэтую сьмерць».
18 I вышаў ад Фараона, і маліў СПАДАРА.
19 I павярнуў СПАДАР морскі вельмі вялікі вецер, і ён панёс шаранчу і ўкінуў яе ў Чырвонае мора; не засталося ні воднае шаранчы памеж усіх граніцаў ягіпецкіх.
20 Але закаляніў СПАДАР сэрца Фараонава, і ён ня выпусьціў сыноў Ізраелявых.
21 I сказаў СПАДАР Масею: «Выцягні руку сваю к небу, і будзе цемра на зямлі Ягіпецкай, і ашчупаецца цемра».
22 I выцягнуў руку сваю к небу, і была густая цемра па ўсёй зямлі Ягіпецкай тры дні.
23 Ня бачылі чалавек брата свайго, і ніхто не ўставаў з куркішкаў тры дні; а ў вусіх сыноў Ізраелявых было сьветла ў гасподах іхных.
24 I гукнуў Фараон Масея, і сказаў: «Ідзіце, служыце СПАДАРУ, адно драбны й буйны статак ваш няхай задзяржыцца, а таксама дзецяняткі вашыя няхай ідуць із вамі».
25 Але Масей сказаў: «Таксама ты дасі ў руку нашыя аброкі а ўсепаленьне, і зробім гэта СПАДАРУ Богу нашаму.
26 I таксама статак нашы пойдзе з намі, і не застанецца ані капыта; бо зь яго мы возьмем да служэньня СПАДАРУ, Богу нашаму; але мы ня ведаем, чым служыць будзем СПАДАРУ, пакуль ня прыйдзем туды».
27 I закаляніў СПАДАР сэрца Фараонава, і ён не захацеў адпусьціць іх.
28 I сказаў яму Фараон: «Пайдзі ад мяне, сьцеражыся, ня важся бачыць від мой; бо ў тый дзень, як ты абачыш від мой, памрэш».
29 I сказаў Масей: «Добра ты сказаў, я ня буду болей бачыць віду твайго».
Другая кніга Масеява: Выхад, 10 глава