1 І зыйшоў Самсон у Тымну, і ўбачыў там жанчыну з дачок Філістынскіх.
2 І вярнуўся, і паведаміў бацьку свайму і маці: «У Тымне бачыў я жанчыну з дачок Філістынскіх. Цяпер вазьміце мне яе за жонку».
3 Бацька і маці сказалі яму: «Ці ж няма жынчыны між дачок братоў тваіх ды ва ўсім народзе маім, што захацеў ты ўзяць сабе жонку ў Філістынцаў неабрэзаных?» Сказаў Самсон бацьку свайму: «Вазьмі яе мне, бо ўпадабалі яе вочы мае».
4 Бацькі ж яго ня ведалі, што гэта справа ГОСПАДА і што Ён шукае прычыны выступіць супраць Філістынцаў, бо ў той час Філістынцы панавалі над Ізраілем.
5 І пайшоў Самсон з бацькам і маці ў Тымну. І калі падыходзілі яны да вінаграднікаў гораду, выскачыў малады леў і стаў насупраць яго.
6 І зыйшоў тады на Самсона Дух ГОСПАДАЎ, і ён разьдзёр маладого ільва як казьляня, бо нічога ня меў у руках. Але бацьку і маці не сказаў, што зрабіў.
7 І, прыйшоўшы, размаўляў з жанчынай, якую ўпадабалі вочы ягоныя.
8 Па нейкім часе, калі ён вяртаўся, каб забраць яе, калі зыйшоў у бок, убачыў труп ільва і рой пчолаў на яго целе, і плястар мёду.
9 І ўзяў яго ў рукі, і еў мёд у дарозе. І, вярнуўшыся да бацькі і маці, ім даў частку, і яны пакаштавалі. Але не хацеў ім казаць, што мёд узяў з цела ільва.
10 Потым бацька ягоны пайшоў да тае жынчыны, і справіў там Самсон банкет, які звычайна спраўляюць нарачоныя.
11 А калі там пабачылі яго, далі яму трыццаць вясельных сяброў, якія былі пры ім.
12 І зьвярнуўся да іх Самсон: «Загадаю я вам загадку, калі разгадаеце мне яе за сем дзён банкету, я дам вам трыццаць шатаў ільняных і столькі сама зьменаў вопратак.
13 А калі ня зможаце разгадаць, вы дасьцё мне трыццаць шатаў ільняных і столькі сама зьменаў вопратак». Яны адказалі яму: «Загадвай загадку сваю, а мы будзем слухаць».
14 І ён сказаў ім: «З ядучага выйшла ядомае, а з дужага выйшла слодыч». І тры дні не маглі яны адгадаць загадкі.
15 Калі надыйшоў чацьвёрты дзень, сказалі яны жонцы Самсона: «Угавары мужа свайго, каб ён разгадаў нам загадку, інакш спалім цябе і дом бацькі твайго. Ці вы на тое запрасілі нас сюды, каб абрабаваць нас?»
16 І плакала жонка Самсона перад ім, і казала: «Ненавідзіш ты мяне і ня любіш, і таму загадкі, якую загадаў сынам народу майго, ня хочаш мне разгадаць». А ён адказаў: «Нават бацьку свайму і маці не разгадаў бы, а як магу табе выявіць?»
17 І яна плакала перад ім сем тых дзён, калі спраўлялі банкет. У сёмы дзень нарэшце разгадаў ёй, бо яна вельмі дакучала яму. А яна як найхутчэй перадала гэта сынам народу свайго.
18 І яны ў сёмы дзень перад заходам сонца сказалі яму: «Што саладзейшае за мёд, і хто дужэйшы за льва». Ён жа ім сказаў: «Калі б вы не аралі ялаўкай маёй, не разгадалі б загадкі маёй».
19 І зыйшоў на яго Дух ГОСПАДАЎ, і ён пайшоў у Ашкелён, і забіў там трыццаць чалавек, зьняў з іх адзеньне і аддаў тым, якія разгадалі загадку. Потым, разгневаны дужа, вярнуўся ў дом бацькі свайго.
20 А жонка Самсонава выйшла за вясельнага сябра ягонага, які быў пры ім.
Кніга Судзьдзяў, 14 глава