1 Старшых, што сярод вас, захочую я сустаршы а сьветка цярпеньняў Хрыстовых а ўчасьнік у славе, што мае зьявіцца:
2 Пасіце чараду Божую, што памеж вас, ня з прынукі, але самахоць, пабожаму, ня дзеля брудзянае карысьці, але рупатліва,
3 Не пануючы над спадкам, але будучы зразаю чарадзе, —
4 I як Галоўны пастыр зьявіцца, вы адзержыце нявянучы вянок славы.
5 Таксама малодшыя будзьце падданыя старшым, і ўсі карыціся адзін аднаму, бо Бог працівіцца велягурыстым, але пакорным даець ласку.
6 Дык скарыцеся пад моцную руку Божую, каб узьняцца ўгару;
7 Усі клопаты свае здайце Яму, бо Ён апякуецца вамі.
8 Будзьце цьвярозыя, чукавыя. Праціўнік вашы дзявал, як равучы леў, абходзе, шукаючы каго пажэрці;
9 Яму праціўцеся непахісной вераю, ведаючы, што такіх самых цярпеньняў дазнаюць браты вашыя ў сьвеце.
10 Бог жа ўсялякае ласкі, Каторы пагукаў вас Сам да вечнае славы Свае ў Хрысту Ісусу, калі крыху пацерпіце, учыне вас дасканальнымі, цьвярдымі, моцнымі, непахіснымі.
11 Яму слава а моц на векі вякоў. Амін.
12 Сіланом, верны братам, як думаю, напісаў я вам коратка, захочуючы й сьветчачы, што гэта праўдзівая ласка Божая, у каторай вы стаіце.
13 Здаровае вас абраная з вамі царква, што ў Бабілёне, і Марка, сын мой.
14 Здаровайце адны адных цалаваньням любосьці. Супакой з вамі ўсімі, каторыя ў Хрысту.
Першы суборны ліст сьвятога Пётры апостала, 5 глава