1 Наказую вам, браты, праз ласку Божую, даную цэрквам Макядонскім;
2 Бо яны сярод вялікага дазнаньня атугамі маюць збытак радасьцяў; і вялікая галіта іхная збыткавала багацьцям шчодрасьці.
3 Бо сьветчу, што подле магчымасьці і звыш магчымасьці ахвотныя былі,
4 Просячы нас ізь вялікім маленьням прыняць дар а ўзаем'е ў службе сьвятым;
5 I ня толькі, як мы спадзяваліся, але яны самых сябе перш аддалі Спадару і нам з волі Божае.
6 Затым мы прасілі Ціта, каб ён, як уперад пачаў, так і скончыў узглядам вас гэтую ласку таксама.
7 I аднолькава як вы шчодрыя ў вусім: у веры а ў слове а ў ведзі а ў кажнай улеглівасьці а ў міласьці сваёй да нас, каб былі шчодрыя і ў гэтай ласцы.
8 Не кажу вам як расказаньне, але рупатлівасьцяй іншых прабую шчырасьць і міласьці вашае.
9 Бо вы знаеце ласку Спадара нашага Ісуса Хрыста, што ён дзеля нас, будучы багаты, зьбяднеў, каб вы забагацелі галітою Ягонай.
10 I даю раду да гэтага, бо яна карысная вам, каторыя ня толькі рабіць, але й хацець пачалі першыя летась.
11 Вось жа, цяпер і ўчынкам завяршыце гэта, каб, як гатовае было хаценьне, так і ўчыненьне з тога, што маеце.
12 Бо калі будзе імкненьне, яго прыймаюць узглядам тога, што хто мае, а ня ўзглядам тога, што ня мае.
13 Не каб іншым была палёгка, а вам ацяжарэньне,
14 Але роўнасьць. Цяпер дастатак вашы да нястачы іхнае, каб дастатак іхны мог быць да нястачы вашае, каб была роўнасьць,
15 Як напісана: «Хто зьбер шмат, ня меў нястачы; і хто — мала, ня меў нястачы».
16 Але дзякі Богу, Каторы такую самую шчырую рупатлівасьць да вас даець у сэрца Цітава;
17 Бо ён запраўды прыняў маленьне і, будучы поўны рупатлівасьці, самахоць пайшоў да вас.
18 Паслалі ж мы зь ім брата, хваленага ў Дабравесьці ў вусіх цэрквах,
19 Ды абранага цэрквамі за спадарожніка нашага з гэтай ласкаю, каторай мы служым на славу Самага Спадара й парываньня вашага,
20 Сьцерагучыся таго, каб хто ня зганіў нас за дастатак, каторым слугуем;
21 Бо мы стараемся праз дабро не адно перад Спадаром, але й перад людзьмі.
22 I зь імі мы паслалі брата свайго, каторы шмат разоў давёў, што рупны, і цяпер рупнейшы з прычыны вялікага даверу да вас.
23 Што да Ціта, гэта — мой сябра а супрацавень у вас; што да братоў нашых, гэта — паслове цэркваў, слава Хрыстова.
24 Дык перад цэрквамі дайце ім довад міласьці вашае й нашага хваленьня вамі.
Другі ліст сьв. Паўлы апостала да Карынцян, 8 глава