1 Але ня будзе такое стомы ёй, уцісьненай. Мінулы час паніжыў зямлю Завулонаву а зямлю Наффалімову; наступны ж ўславе ўзморскую дарогу, Заёрданскі край, Ґалілею паганскую.
2 Люд, што хадзіў у цемні, абачыў вялікую сьвятліню; на тых, што жылі ў зямлі сьмяротнага сьценю, зазьзяла сьвятліня.
3 Ты памножыў народ, павялічыў радасьць ягоную; яны радаваліся перад Табою, як радуюцца ў жніво, як вяселяцца ў часе падзелу здабытку;
4 Бо йго цяжару ягонага, кій на плячу ягоным, дубец уцісканьніка ягонага Ты зламіў, як у дзень Мідзянскі;
5 Бо кажны ваенны вобуй, што моцна шоргае, і адзецьце, што валялася ў крыві, будуць спалены — жыр цяплу;
6 Бо Дзяцё нарадзілася нам, Сын даны нам, і будзе ўлада на плячу Ягоным, і будзе названа імя Ягонае: Дзіўны, Райца, БОГ дужы, Айцец вечнасьці, Князь супакою.
7 Павялічэньню ўлады а супакою ня будзе канца на пасадзе Давідавым і ў каралеўстве ягоным, аж пакуль іх уладзе і ўмацуе ў судзе а справядлівасьці адгэтуль аж на векі. Завісьць СПАДАРА войскаў учыне гэта.
8 Слова паслаў Спадар Якаву, і яно пала ў Ізраелю.
9 І пазнае ўвесь люд, Яхрэм а жыхар Самары, што кажуць із гордасьцяй а з пыхатым сэрцам:
10 «Цэгла звалілася, але мы пастановім із часаных камянёў; сыкаморы пасечаныя, але мы адменім кедрамі».
11 Затым СПАДАР узьніме праціўнікаў Рэцынавых на яго і непрыяцеляў ягоных узруша,
12 Арамлян сьпераду і Пілішчан адзаду, і пажаруць Ізраеля поўным ротам. Пры ўсім гэтым гнеў Ягоны ня суймецца, і рука Ягоная яшчэ выцягненая;
13 Бо люд не наварачаецца да Тога, Хто разе яго, і СПАДАРА войскаў ня шукае.
14 І адатнець СПАДАР у Ізраеля галаву а хвост, вярхі пальмаў а трысьнік, за адзін дзень.
15 Стары а пачэсьлівы — гэта галава; прарока, што вуча маны — гэта хвост.
16 І правадыры гэтага люду ўводзяць у поблуд, і воджаныя імі загінуць.
17 І затым із маладзёнаў Сваіх не пацешыцца Спадар, і сіротам а ўдовам Сваім не паспагадае; бо кажны двудушнік а ліхадзей, і кажнага вусны гукаюць дурноту. Пры ўсім гэтым гнеў Ягоны ня суймецца, і рука Ягоная яшчэ выцягненая;
18 Бо гарыць, як цяпло, нягоднасьць, жарэць бадзючае а церневае кустоўе, і палае ў лесавых гушчарох, і яны разьвяваюцца, як разьвяваецца дым.
19 Ад гневу СПАДАРА войскаў загарыцца зямля, і люд будзе жырам цяплу; ніхто брата свайго не пажалее.
20 І будуць рэзаць з правага боку, і будуць галодныя; і будуць есьці зь левага боку, і не насыцяцца; кажная людзіна будзе есьці цела собскага пляча:
21 Манас Яхрэма, і Яхрэм Манаса, яны разам супроці Юды. Пры ўсім гэтым гнеў Ягоны ня суймецца, і рука Ягоная яшчэ выцягненая.
Відзень прарокі Ісаі, 9 глава