1 Я даўся вышукаць тым, каторыя ня пыталіся Мяне, даўся знайсьці тым, што ніколі ня шукалі Мяне; Я сказаў: «Тут Я! тут Я!» народу, што ня зваўся імям Маім.
2 Выцягаў Я рукі Свае ўвесь дзень да люду ўпорлівага, што ходзе па нядобрай дарозе, подле думак сваіх,
3 Да люду, каторы кажначасна гнявіць Мяне перад відам Маім, абракае ў гародах і кадзе кадзіла на цэглах;
4 Каторы сядзіць на грабох і начуе ў патайных пячорах, есьць сьвіное мяса, і агідная страва ў судзьдзю іхным;
5 Каторы кажа: «Стой асобна, ня бліжся да мяне, бо я сьвятшы за цябе». Гэтыя — дым у нос Мой і цяпло, што гарыць увесь дзень.
6 Глянь, гэта напісана перад Імною: «Я ня змоўкну, але адплачу, навет адплачу ў заўлоньне іхнае.
7 Бяспраўі вашыя й разам бяспраўі бацькоў вашых, — кажа СПАДАР, — каторыя кадзілі на горах, і на ўзгорках блявузґалі Імне; затым Я адмераю бытую работу іхную ў грудзі іхныя».
8 Гэтак кажа СПАДАР: «Калі новае віно знойдзеце ў гранцы, тады кажуць: “Ня псуй яе, бо ў ёй дабраславенства”; так зраблю Я дзеля слугаў Сваіх, каб не загубіць іх усіх.
9 Я вывяду насеньне зь Якава і спадкаемцу гор Маіх — зь Юды, і спадуць яны абраным Маім, і слугі Мае будуць жыць там.
10 І будзе Шарон пасьцьбішчам драбному статку і даліна Ахор — месцам супачынку буйному статку люду Майго, што шукаў Мяне.
11 А вы, што пакінулі СПАДАРА й забыліся сьвятую гару Маю, што спраўляеце чэсьць Гаду і напаўняеце ўзьліваньне Мэні, —
12 Вас залічу пад меч, і ўсі вы ўклякнеце на зарэз за тое, што Я гукаў вас — і вы не адказалі, казаў вам — і вы ня слухалі, рабілі ліха ў ваччу Маім і абіралі сабе тое, што ня любе Імне».
13 Затым гэтак кажа Спадар СПАДАР: «Вось, слугі Мае будуць есьці, але вы будзеце галадаваць; вось, слугі Мае будуць піць, але вы будзеце сьмягці; вось, слугі Мае будуць цешыцца, але вы будзеце асарамочаны;
14 Вось, слугі Мае будуць пяяць з радасьці сэрца, але вы будзеце крычэць із болю сэрца і будзеце выць ад патрышчаньня духа.
15 І пакінеце імя вашае абраным Маім на праклён; і зробе сьмерць табе Спадар Бог, і назавець слугаў Сваіх імям іншым,
16 Так што тый, каторы дабраславіцца на зямлі, дабраславіцца Богам вернасьці; і хто прысягае на зямлі, прысягае Богам верным; бо будуць забыты былыя клопаты і схаваны ад аччу Маіх;
17 Бо вось, Я ствару новыя нябёсы й новую зямлю, і бытыя ня будуць успамінаны і ня прыйдуць удум.
18 А вы будзеце весяліцца а цешыцца на векі з тога, што Я ствару; бо вось, Я ўчыню Ерузалім радасьцяй і люд яго весялосьцяй,
19 І буду цешыцца зь Ерузаліму і радавацца зь люду Свайго; і наперад голасу плачу а голасу галашэньня ня будзе чуць у ім.
20 І ня будзе там ужо сысуна й старога, што ня выпаўніў бы дзён сваіх; бо людзіна сту год будзе паміраць як маладзён; а грэшнік, хоць сту год, будзе праклінаны.
21 Яны будуць станавіць дамы й жыць; пасадзяць вінішчы й будуць есьці плады іх.
22 Яны ня будуць станавіць, а іншыя жыць; ня будуць садзіць, а іншыя есьці; бо, як дні дзерва, дні люду Майго, і працу рук сваіх зужывуць абраныя Мае.
23 Яны ня будуць працаваць задарма й ня будуць радзіць на страх сабе; бо яны насеньне, дабраславёнае СПАДАРОМ, і патомства іхнае зь імі.
24 І будзе, што ўперад, чымся яны пагукаюць, Я адкажу ім; пакуль яны будуць яшчэ мовіць, Я ўжо пачую іх.
25 Воўк і ягнё будуць пасьціцца разам, і леў, як буйны статак, будзе есьці салому, і гадзіне пыл будзе ежаю. Яны ня будуць шкодзіць ані нішчыць на ўсёй сьвятой гары маёй», — кажа СПАДАР.
Відзень прарокі Ісаі, 65 глава