1 Слухайце гэта, доме Якаваў, што завіцеся імям Ізраеля, і вышлі з водаў Юдзіных, што прысягаеце імям СПАДАРА і мянуеце Бога Ізраелявага, ня ў праўдзе ані ў справядлівасьці;
2 Бо ад сьвятога места яны завуцца й на Бога, Ізраелявага апіраюцца, СПАДАР войскаў імя Ягонае.
3 Здаўна даўнейшыя здарэньні Я абяшчаў, і яны выходзілі з вуснаў Маіх, і Я даў чуць іх, рабіў зьнецейку, і яны ставаліся.
4 Бо Я ведаў, што ты цьвярды, і завыек твой — зялезныя жылы, і лоб твой — мядзяны;
5 Затым абяшчаў табе здаўна, перад тым, як гэта ставалася, Я даў табе чуць, каб ты не сказаў: “Мой балван зрабіў іх”.
6 Ты чуў гэта, назіраў усе гэта; ці вы не прызнаіце гэтага? Я даў табе чуць адгэнуль новае, нават схаванае, і вы яе пазналі.
7 Цяпер яны створаныя, а не даўно, нават перад гэтым вы ня чулі празь іх, каб ты ня мог сказаць: “Вось, я ведаў празь іх”.
8 Таксама ты ня чуў, таксама ты ня ведаў, таксама адгэнуль вуха твае ня было адчынена; бо Я ведаў, што ты абходзішся вельма ізрадліва, і ад улоньня цябе завуць выступнікам.
9 Дзеля імені Свайго Я адвалакаю гнеў Свой, і дзеля хвалы Свае Я ўзьдзержую Сябе што да цябе, каб Я не адцяў цябе.
10 Вось, Я зьлітаваў цябе, але ня ў срэбру; выпрабаваў цябе ў горне гароты.
11 Дзеля Сябе, дзеля Самога Сябе Я дзею, бо як бы імя Мае магло быць будзенена? І ня дам славы Свае другому.
12 Слухай Мяне, Якаве а Ізраелю, пагуканы Мой: гэта Я; Я першы, нават Я апошні;
13 Адно рука Мая паклала под зямлі, і правіца Мая расьцягнула нябёсы; загукаю Я да іх, і яны стануць разам.
14 Зьбярыцеся ўсі вы й слухайце: каторы памеж іх абясьціў гэта? СПАДАР улюбіў яго, ён споўне жаданьне свае на Бабілёне, і плячо ягонае на Хальдэях.
15 Я, Я гукаў, нават Я пагукаў яго, прывёў яго й зрабіў дарогу ягоную дасьпешнаю.
16 Дабліжчася да Мяне, слухайце гэта: нават на пачатку Я не казаў патай; адгэнуль, як справа пачалася, Я быў там; і цяпер Спадар СПАДАР паслаў Мяне і Дух Ягоны».
17 Гэтак кажа СПАДАР, Адкупіцель Твой, Сьвяты Ізраеляў: «Я СПАДАР, Бог твой, што вуча цябе карыснага, вядзець цябе па дарозе, па якой ты маеш ісьці.
18 О, калі б ты быў уважлівы да расказаньняў Маіх! тады супакой твой быў бы, як рака, і справядлівасьць твая — як хвалі морскія.
19 І насеньне твае было б, як пясок, і патомства нутра твайго — як жвір яго; ня будзе аднята ані зьнішчана імя яго перад Імною».
20 Выходзьце з Бабілёну, уцякайце ад Хальдэяў, голасам пяцьця абяшчайце гэта, дайце пачуць гэта, разьнясіце гэта да канца зямлі, кажыце: «СПАДАР адкупіў слугу Свайго Якава!»
21 І яны ня сьмяглі на пустынях, па каторых Ён вадзіў іх: Ён вытачыў ім ваду із скалы; расьсек скалу, і паліліся воды.
22 «Няма супакою нягодным», — кажа СПАДАР.
Відзень прарокі Ісаі, 48 глава