1 Таго часу паслаў Меродах-Валадан Валаданёнак, кароль Бабілёнскі, Гэзэку ліст а дары; бо чуў, што ён захварэў і ачуняў.
2 І ўзрадаваўся Гэзэка зь іх, і паказаў ім скарбніцу сваю, срэбра а золата а пахі а добрыя масьці а ўсю зброю сваю а ўсе, што было ў скарбніцах ягоных; не засталося ні воднае рэчы, каторай бы не паказаў ім Гэзэка ў доме сваім і ў вусёй дзяржаве сваёй.
3 І прышоў прарока Ісая да караля Гэзэкі, і сказаў яму: «Што сказалі гэтыя людзі? і скуль яны прышлі да цябе?» І Гэзэка сказаў: «З далёкае зямлі прышлі да мяне, з Бабілёну».
4 Але ён сказаў: «Што бачылі яны ў доме тваім?» І сказаў Гэзэка: «Бачылі ўсе, што ёсьць у доме маім; ня было рэчы, каторай бы я не паказаў ім у скарбніцах сваіх».
5 Тады Ісая сказаў Гэзэку: «Чуй слова СПАДАРА войскаў:
6 Вось, прыйдуць дні, што перанясуць да Бабілёну ўсе тое, што ў доме тваім і што айцове твае зьберлі дагэтуль; нічога не застанецца, — кажа СПАДАР. —
7 І возьмуць із сыноў тваіх, каторыя выйдуць ізь цябе, каторых ты народзіш, і будуць яны легчанцамі ў палацу караля Бабілёнскага».
8 Тады Гэзэка сказаў Ісаі: «Добрае слова СПАДАРОВА, каторае ты вымавіў», і сказаў: «Абы быў супакой а дабрабыт за дзён маіх».
Відзень прарокі Ісаі, 39 глава