1 Цяжар узглядам Моава. — Бо ночы аглабаны Ар моаўскі, спустошаны; бо ночы аглабаны Кір моаўскі і зьнішчаны.
2 Ён узышоў да Байту а Дывону на ўзвышшы, плакаць. Па Нево а па Медэве Моаў плача; на кажнай галаве там лысіна, і барада астрыжана.
3 На вуліцах ягоных паперазаныя зрэбнінаю; на стрэхах ягоных і на вуліцах ягоных кажны вые, аж заходзіцца.
4 І Гэшбон будзе галасіць і Елеяла; аж да Ягацы будзе чуваць голас іхны; затым узброеныя Моававы будуць галасіць: душа немарасьціцца ў ім.
5 Сэрца мае загалосе па Моаву; уцекачы ягоныя ўцякаюць да Цоару і да трэйцяга Еґлафу; бо, плачучы, яны падняліся ўсходамі да Лугіфу, на дарозе да Горонаіму паднялі крык зьнішчэньня;
6 Бо воды Німрыму высахнуць; бо трава ссохла, і новая трава скончылася, няма зяленіва.
7 Затым лішніца, якая была зьберта, і тое, што было ашчаджана, будуць перанесены пераз раку даліны;
8 Бо галашэньне навокал граніцаў Моава, вык яго аж да Еґлаіму і вык яго аж да Беер-Еліму;
9 Бо вада Дывону поўная крыві; бо Я навяду на Дывон яшчэ дадаткавае, — лявы на тога, хто ўцякае з Моаву, і на астачу зямлі.
Відзень прарокі Ісаі, 15 глава