1 I адказаў Ёў, і сказаў:
2 «О, калі б зважылі, зважылі ўзрушаньне мае а няшчасьце мае, на вазе яны падняліся б разам;
3 Бо, вось, за пясок морскі яны цяжшыя; затым словы мае шпаркія;
4 Бо стрэлы Ўсемагучага ў імне, як іх п’ець дух мой; жахі Божыя ваююць із імною.
5 Ці рыкае дзікі асёл на траве? ці рыкае вол ля пошару свайго?
6 Ці ядуць што нямаючае смаку бяз солі, і ці ё смак у бялку яйца?
7 Да чаго адмаўлялася даткнуцца душа мая, тое складае агідную ежу маю.
8 Хто б здойсьніў жаданьне мае, і спадзевы мае споўніў Бог!
9 О, калі б зычыў Бог і скрышыў мяне, выцягнуў руку Сваю й сьцяў мяне.
10 Гэта яшчэ было б пацехаю імне, я нават быў бы ў захапленьню ў безьміласэрным болю, бо я не адрокся словаў Сьвятога.
11 Што за сіла ў мяне, каб спадзявацца імне? і які канец, каб я прадоўжыў жыцьцё свае?
12 Ці мацніня каменьня — мацніня мая, ці целя мае бронза?
13 Ці ёсьць у імне помач імне, і ці ратунак адапхнёны ад мяне?
14 Млеючаму належа ласка ад прыяцеля ягонага, хоця б пакінула яго боязьнь Усемагучага.
15 Але браты мае ізрадзілі; бы цурок, як быстра цякучыя ручаі, прайшлі яны,
16 Што чорныя ад лёду, і ў каторых хаваецца сьнег;
17 Як цяплее, яны менеюць, і ў гарачыню чэзнуць ізь месцаў сваіх.
18 Адхінаюць яны сьцежкі дарогаў сваіх, узыходзяць да пусьціні й гінуць;
19 Глядзяць на іх дарогі Фемайскія, спадзяюцца на іх дарогі Шэвейскія,
20 Засаромленыя, што спадзяваліся; прыходзяць туды — і засаромлены.
21 Бо вы цяпер сталі нічым; абачылі страшнае й спалохаліся.
22 Ці казаў я: “Прынясіце імне, альбо з дастаткаў дайце лапана за мяне.
23 I выбаўце мяне ад рукі ўцісканьніка, і ад рукі мукара выкупіце мяне”?
24 Наўчыце мяне, і я замоўкну; у чым я абмыліўся, зьясьніце імне.
25 Якія моцныя словы справядлівасьці! але што даводзяць вінаваньні вашы?
26 Ці ўпікаць словамі вы думаеце? на вецер жа казаньне безнадзейнага?
27 I пагатове, што вы нападаеце на сірату і капаеце яму прыяцелю свайму.
28 А цяпер, ці ня зычыце вы абярнуцца да мяне; ці буду я маніць перад відзеньням вашым?
29 Абярніцеся ж, ці ё няпраўда? абярніцеся — справядлівасьць мая ёсьць у гэтым.
30 Ці ё на языццэ маім несправядлівасьць? Нягож паднябеньне мае ня сьцяме выкрыўленага?
Кніга Ёвава, 6 глава