1 Дык, браты сьвятыя, учасьнікі ў нябёсным пагуканьню, разглядайце Апостала й Найвышшага Сьвятара вызнаньня нашага, Ісуса,
2 Каторы верны Таму, хто Яго ўстанавіў, як і Масей у вусёй дамове Ягонай.
3 Бо быў уважаны за годнага тым большае славы над Масея, чым большую чэсьць мае будаўнічы чымся дом.
4 Бо кажны дом збудаваны кімсь, а Тый, хто збудаваў усе, ё Бог.
5 I Масей запраўды верны ў вусёй дамове Ягонай, як слугачы, дзеля сьветчаньня таго, што мела быць сказана пасьлей.
6 А Хрыстос — як Сын у дамове Сваей, Каторага дамова мы, калі давер і пахвалу надзеі моцна дадзяржым аж да канца.
7 Затым, як кажа Дух Сьвяты: «Цяпер, як пачуеце голас Ягоны,
8 Не каляньце сэрцаў сваіх, як у часе ўзбурэньня ў дзень спакушэньня на пустыні,
9 Ідзе спакушалі Мяне айцове вашы, прабуючы Мяне, і бачылі ўчынкі мае сорак год.
10 Затым Я ўгневаўся на тое пакаленьне й сказаў: ,Яны заўсёды блудзяць сэрцам, не пазналі яны дарогаў Маіх';
11 Затым, Я прысягнуў у гневе Сваім: ,Хіба яны ўвыйдуць у супакой Мой?' »
12 Глядзіце, браты, каб ня было ў кім-колечы з вас нягоднага сэрца няверы, што адступала б ад Бога жывога.
13 Але захочуйце самы сябе кажнага дня, пакуль завецца «Цяпер», каб ніхто з вас не закалянеў ашукнасьцяй грэху;
14 Бо мы сталі сябрамі Хрыстовымі, калі запраўды пачатак пэўнасьці цьверда захаваем аж да канца,
15 Пакуль кажацца: «Цяпер, як вы пачуеце голас Ягоны, не каляньце сэрцаў сваіх, як у часе ўзбурэньня».
16 Бо хто гэта былі, што, пачуўшы, узбурыліся? Ці ня ўсі, што вышлі зь Ягіпту з Масеям?
17 I на кога Ён гневаўся сорак год? Ці не на тых, што ізграшылі, каторых трупы палі на пустыні?
18 I каму прысягаў, што ня ўвыйдуць у супакой Ягоны, як ня тым, што былі непаслухменыя ?
19 I мы бачым, што яны не маглі ўвыйсьці з прычыны няверы.
Ліст сьвятога Паўлы апостала да Жыдоў, 3 глава