1 Кажная душа будзь паддана вышшай уладзе, бо няма ўлады не ад Бога; існуючыя ж улады Богам устаноўленыя.
2 Затым, хто працівіцца ўладзе, працівіцца загадзе Божай. А праціўнікі самы сабе рассудак віны прыдбаюць.
3 Бо начэльнікі ня страх добрым учынкам, але благім. Хочаш не баяцца ўлады? Рабі дабро і адзяржыш пахвалу ад яе;
4 Бо гэта слуга Божы на дабро табе. Але, калі ты дзееш ліха, бойся, бо не дарма ён носе меч; бо ён слуга Божы, помсьнік у гневе на дзеючага ліха.
5 Затым надабе быць падданым не адно дзеля гневу, але й дзеля сумленьня.
6 Дзеля таго вы й падачкі плаціце, бо яны слугі Божыя, кажначасна гэтым занятыя.
7 Давайце кажнаму належнае: каму падачкі — падачкі; каму мыта — мыта; каму страх — страх; каму чэсьць — чэсьць.
8 Нікому ня бывайце нічога вінны, апрача ўзаемнае міласьці; бо хто любе другога, тый споўніў Закон.
9 Не чужалож, не забівай, не крадзі, ня сьветч хвальшыва, не пажадай,» і калі іншае будзе расказаньне, зьмяідчаюцца ў вадным гэтым слове, наймя: «любі бліжняга свайго, як сябе самога».
10 Любосьць ня робе бліжняму ліха; дык любосьць ё паўніня Закону.
11 I гэта рабіце, ведаючы час, што ўжо пара нам прачхнуцца, бо цяпер спасеньне да нас бліжшае, чымся як мы ўверылі.
12 Ноч мінула, а дзень дабліжыўся: дык адкіньма ўчынкі цямноты, а надзеньма зброю сьвятліні.
13 Як удзень, паступайма як належа, не ў гасьцінах а п'янчаньню, ані ў бязулстве а жадлівасьці, ані ў звадзе а завідасьці;
14 Але адзеньцеся ў Спадара Ісуса Хрыста, і рупнасьць празь цела не абарачайце ў жаду.
Ліст сьв. Паўлы апостала да Рымлян, 13 глава