1 І сталася чацьвертага году караля Дара, што было слова СПАДАРОВА да Захары, чацьвертага дня дзявятага месяца, Хісьлева,
2 І паслалі бэтэльскія Шэрэцэра а Рэґем-Мелеха а людзёў іхных маліць від СПАДАРОЎ,
3 Казаць сьвятаром, што ў доме СПАДАРА войскаў, а прарокам, кажучы: «Ці мог бы я плакаць пятага месяца, аддзяліўшыся, як я рабіў гэта так шмат год?»
4 І было да мяне слова СПАДАРА войскаў, кажучы:
5 «Гукай усяму люду зямлі і сьвятаром, кажучы: “Як вы поставалі і былі ў жалобе пятага а сёмага месяца гэтыя семдзясят год, ці вы Імне, Імне пост поставалі?
6 І як вы елі, і як вы пілі, ці ня дзеля сябе вы елі а пілі?
7 Ці ня мелі слухаць слоў, што СПАДАР агалашаў першымі прарокамі, як Ерузалім быў населены й быў бясьпечны, і месты яго навокал яго, як неселена было паўдня й раўніна?”»
8 І было слова СПАДАРОВА да Захары, кажучы:
9 «Гэтак казаў СПАДАР войскаў, кажучы: “Суд праўдзівы судзіце й будзьце міласэрныя а спагадлівыя кажны да брата свайго;
10 І ўдавы а сіраты, чужаземца а беднага ня ўціскайце, і ліха людзіна супроці брата свайго ня думайце ў сэрцах сваіх”.
11 Але яны адмовіліся ўважаць, і абярнулі бунтоўныя плечы, і ацяжарылі вушы свае, каб ня чуць,
12 І скалянілі сэрцы свае як дыямэнт, каб ня слухаць права а слоў, што пасылаў СПАДАР войскаў Духам Сваім першымі прарокамі; і быў вялікі гнеў ад СПАДАРА войскаў.
13 Затым было: як Я гукаў, а яны ня слухалі, так яны гукалі, а Я ня слухаў, — кажа СПАДАР войскаў. —
14 І Я разьвеяў іх меж усіх народаў, каторых яны ня зналі, і зямля спусьцела просьле іх, ажно ні водзін чалавек не праходзіў ані зварачаўся, бо яны абярнулі жаданую зямлю ў пустыню».
Кніга прарокі Захары, 7 глава