1 Бяда тым, што думаюць празь бяспраўе і выдумляюць ліха на ложках сваіх, а золкам нараніцы дойсьняць, бо гэта ў моцы рук іхных.
2 І зажадаюць палёў, і забіраюць іх усілствам, і дамоў — і адбіраюць іх; яны ўціскаюць людзіну а дом ейны, людзіну а спадак ейны.
3 Затым гэтак кажа СПАДАР: «Вось, я задумляю на гэтую радзіму ліха, ад каторага вы ня выймеце шыяў вашых ані будзеце хадзіць пыхата, бо гэта час благі.
4 Таго дня складуць прыпавесьць праз вас, і галасьлівым галашэньням будзе сказана: “Мы чыста аглабаны; адмяніў дзель люду майго; як адцяў яе ад мяне! забраўшы, падзяліў полі нашы”.
5 Затым ня будуць у цябе паварозам кідаць на жэрабя ў збору СПАДАРОВЫМ.
6 “Не кажыце казані”, а яны кажуць: “Не кажыце тым казані, каб аддаліўся сорам”.
7 О, менаваны доме Якаваў! нягож скараціўся Дух СПАДАРОЎ? ці гэта ўчынкі Ягоныя ? ці ня словы Мае робяць дабро таму, што ходзе пасьціва?
8 Нават учорах люд Мой паўстаў як непрыяцель, і вы адбіраеце вопратку з адзежаю ў тых, што пераходзяць бясьпечна, як людзі, што зварачаюцца з вайны.
9 Жанкі люду Майго вы выганяеце з прыемных дамоў іхных, ад бязьлетак іхных адбіраеце славу Маю на векі.
10 Устаньце й адыйдзіце, бо гэта месца неўпакою, бо яно сплюгаўлена, яно будзе зьнішчана супоўным зьнішчэньням.
11 Калі б які шувеіна а манюка брахаў: “Я буду казаць празь віно а хмельны напітак”, ён нават быў бы казаньнікам гэтаму люду.
12 Я канечне зьбяру ўсяго цябе, Якаве, канечне зьбяру астачу Ізраеля, пастанаўлю іх разам, як авечкі ў Воцры, як чараду ў хлеве яе; яны ўчыняць вялікі гом з прычыны людзёў.
13 Узыйдзе сьценалом перад імі; яны зломяць і пойдуць пераз браму, і выйдуць ізь яе, і кароль пойдзе перад імі, і СПАДАР на чале іх».
Кніга прарокі Міхея, 2 глава