1 Гэтак Спадар Бог паказаў імне: і вось, Ён ухармаваў казельчыкі на пачатку росту атавы, і гля, атава была па касьбе каралеўскай.
2 І сталася, як яны скончылі есьці траву на зямлі, то я сказаў: «Спадару СПАДАРУ! даруй, малю Цябе, чым падыймецца Якаў? бо ён малы».
3 Шкадаваўся СПАДАР гэтага: «Ня будзе гэтага», — сказаў СПАДАР.
4 Гэтак Спадар СПАДАР паказаў імне: і вось, Спадар СПАДАР гукаў ваяваць цяплом, і яно пажэрла вялікую глыбіню, і зьела тую часьць.
5 І сказаў я: «Спадару СПАДАРУ, спыні, малю Цябе, чым падыймецца Якаў? бо ён малы»,
6 Шкадаваўся СПАДАР гэтага: «Ня будзе гэтага», — сказаў Спадар БОГ.
7 Гэтак Ён паказаў імне: і вось, Спадар стаяў на стацьцявой сьцяне і з праўдаю ў руццэ Сваёй.
8 І сказаў СПАДАР імне: «Што бачыш, Амосе?» І я сказаў: «Праўду». Тады сказаў Спадар: «Вось, павешу праўду сярод люду Свайго Ізраельскага: наперад ля іх не прайду.
9 І ўзвышшы Ісаковы спустошаны будуць, і сьвятыні Ізраелявы абураны будуць, і Я паўстану зь мячом на дом Еровоамоў».
10 І паслаў Амася, сьвятар бэтэльскі, да Еровоама, караля Ізраельскага, кажучы: «Амос змовіўся на цябе сярод дому Ізраелявага; ня можа зямля цярпець усіх словаў ягоных;
11 Бо гэтак Амос казаў: “Еровоам памрэць ад мяча, і Ізраель канечне будзе выведзены палоненікам ізь зямлі свае”».
12 І казаў Амася Амосу: «Відзеньніча, ідзі, уцякай сабе да зямлі Юдэйскае, і еж там хлеб, і там праракай
13 Але ў Бэт-Элю болей не праракай, бо ён сьвятыня каралёва й двор каралеўскі».
14 І адказаў Амос, і сказаў Амасі: «Не прарока я ані сын прарокаў я, але я стаднік і зьбіраю сыкоморы;
15 І ўзяў мяне СПАДАР з адзаду чарады авец, і СПАДАР сказаў імне: “Ідзі, праракай люду Майму, Ізраелю”.
16 Дык цяпер слухай слова СПАДАРОВА: ты кажаш: “Не праракай праз Ізраеля й не кажы казаняў на дом Ісакоў”.
17 За гэта гэтак кажа СПАДАР: “Жонка твая будзе бязуляю ў месьце, а сынове твае а дачкі твае паваляцца ад мяча, і зямля твая будзе падзелена меральным паварозам, і ты памрэш у сплюгаўленай зямлі, і Ізраель канечне пойдзе ў палон ізь зямлі свае”».
Кніга прарокі Амоса, 7 глава