1 А перад свя́там Пасхі, ве́даючы, што прыйшоў Яго час перайсцí з гэтага све́ту да Айца, Іісус, узлюбíўшы Сваіх, якія ў све́це, да канца ўзлюбíў іх.
2 І падчас вячэ́ры, калі дыявал ужо ўклаў у сэ́рца Іуды Сíманавага Іскарыёта наме́р вы́даць Яго,
3 Іісус, ве́даючы, што Айцец усё адда́ў у ру́кі Яго, і што Ён ад Бога вы́йшаў і да Бога ідзе́,
4 устае́ ад вячэ́ры і здыма́е во́пратку, і, узя́ўшы ручнíк, падпяра́зваецца;
5 потым наліва́е ваду́ ва ўмыва́льніцу і пачына́е абмыва́ць ногі ву́чням і выціра́ць ручніко́м, якім быў падпяра́заны.
6 Падыхо́дзіць Ён да Сíмана Пятра, і той кажа Яму: Госпадзі! няўжо Ты будзеш мыць мае́ ногі?
7 У адказ Іісус сказаў яму: што́ Я раблю, ты цяпер не ве́даеш, а зразуме́еш по́тым.
8 Кажа Яму Пётр: не будзеш мыць ног маіх даве́ку. Адказаў яму Іісус: калі не абмы́ю цябе, не будзеш мець супо́льнасці са Мною.
9 Кажа Яму Сíман Пётр: Госпадзі! не толькі ногі мае́, але і ру́кі, і галаву.
10 Кажа яму Іісус: абмы́тага няма патрэ́бы мыць, хіба́ толькі ногі, а ўвесь ён чысты, і вы чыстыя, але не ўсе.
11 Ён ведаў, хто вы́дасць Яго, таму і сказаў: не ўсе вы чыстыя.
12 Калі ж абмы́ў ногі ім і ўзяў вопратку Сваю, узлёг Ён зноў і сказаў ім: ці ведаеце, што́ Я зрабіў вам?
13 Вы называ́еце Мяне Вучы́целем і Госпадам, і пра́вільна ка́жаце, бо так і ёсць;
14 дык вось, калі Я, Гасподзь і Вучы́цель, абмы́ў вам ногі, то і вы павíнны адзін аднаму абмыва́ць ногі,
15 бо Я даў вам пры́клад, каб так, як Я зрабіў вам, рабілі і вы;
16 праўду, праўду кажу вам: раб не бо́льшы за гаспадара́ свайго, і паслане́ц не бо́льшы за таго, хто пасла́ў яго;
17 ве́даючы гэта, блажэ́нныя вы, калі робіце гэта;
18 не пра ўсіх вас кажу, бо Я ведаю, каго вы́браў; але няхай спра́ўдзіцца Пісанне: «той, хто есць са Мною хлеб, падня́ў на Мяне пяту́ сваю»;
19 кажу вам гэта цяпер, раней, чым яно збыло́ся, каб, калі збу́дзецца, вы ўве́равалі, што гэта Я;
20 праўду, праўду кажу вам: хто прыма́е таго, каго Я пашлю, той Мяне прыма́е, а хто прыма́е Мяне, прыма́е Таго, Хто пасла́ў Мяне.
21 Сказаўшы гэта, Іісус узру́шыўся духам, і засве́дчыў, і сказаў: праўду, праўду кажу вам, што адзін з вас вы́дасць Мяне!
22 Глядзе́лі тады адзін на аднаго вучні, недаўмява́ючы, пра каго Ён гаво́рыць.
23 Адзін жа з вучняў Яго, якога любіў Іісус, узляжа́ў каля Іісуса;
24 тады ківа́е яму Сíман Пётр, каб спыта́ўся, хто той, пра якога Ён гаворыць.
25 І ён, прыхілíўшыся да грудзе́й Іісуса, кажа Яму: Госпадзі! хто гэта?
26 Адка́звае Іісус: гэта той, каму Я, абмакну́ўшы, кава́лак хле́ба пада́м. І, абмакну́ўшы хлеб, дае́ Іудзе Сíманаву Іскарыёту.
27 І тады, пасля гэтага кава́лка, увайшо́ў у яго сатана. І кажа яму Іісус: што́ робіш, рабі хутчэй.
28 Але ніхто з тых, што ўзляжа́лі, не зразуме́ў, пра што Ён сказаў яму.
29 Бо некато́рыя думалі, што, пако́лькі ў Іуды была́ скарбо́нка, то Іісус кажа яму: купі, што нам трэба на свята; альбо, каб убо́гім нешта даў.
30 Ён жа, узя́ўшы той кава́лак хле́ба, адразу вы́йшаў; а была́ ноч. Калі ён выйшаў,
31 кажа Іісус: цяпер прасла́віўся Сын Чалавечы, і Бог прасла́віўся ў Ім;
32 калі Бог прасла́віўся ў Ім, то і Бог прасла́віць Яго ў Сабе, і неўзаба́ве прасла́віць Яго;
33 дзеткі! ужо нядо́ўга Мне быць з вамі; бу́дзеце шукаць Мяне, і як Я сказаў Іудзеям: «куды Я іду, вы не можаце прыйсцí», так і вам кажу цяпер;
34 за́паведзь новую даю́ вам: каб вы любíлі адзін аднаго́; як Я ўзлюбíў вас, так і вы любíце адзін аднаго́;
35 па тым пазна́юць усе, што вы Мае́ вучні, калі любоў будзеце мець памíж сабою.
36 Кажа Яму Сíiacute;ман Пётр: Госпадзі! куды Ты ідзе́ш? Адказаў яму Іісус: куды Я іду, ты не можаш за Мною цяпер ісцí; але потым по́йдзеш за Мною.
37 Кажа Яму Пётр: Госпадзі! чаму я не магу за Табою ісцí цяпер? я душу́ маю́ за Цябе палажу́.
38 Адказаў яму Іісус: душу́ тваю за Мяне пало́жыш? праўду, праўду кажу табе: не прапяе́ певень, як ты адрачэ́шся ад Мяне тройчы.
Святое Евангелле паводле Іаана, 13 глава