1 І хадзіў Іісус пасля гэтага па Галіле́і, бо не хацеў па Іудзеі хадзіць, таму што Іудзеі шука́лі, як забіць Яго.
2 А было́ блізка свята Іудзейскае — пастаўле́нне ку́шчаў.
3 Сказалі тады Яму браты́ Яго: пайдзі адсюль і ідзі ў Іудзею, каб і вучні Твае бачылі справы Твае, якія Ты робіш;
4 бо ніхто ўпо́тай не робіць нічога і стара́ецца сам навідаво́ку быць; калі Ты такое робіш, пакажы́ Сябе свету.
5 Бо і браты Яго не ве́равалі ў Яго.
6 Сказаў жа ім Іісус: час Мой яшчэ не прыйшоў, а ваш час заўсёды ная́ўны;
7 не можа свет ненавíдзець вас, Мяне ж ён ненавíдзіць, бо Я сведчу пра яго, што справы яго ліхíя;
8 вы пайдзíце на гэтае свя́та, а Я яшчэ не пайду на свя́та гэтае, таму што час Мой яшчэ не наста́ў.
9 І, сказаўшы гэта ім, Ён застаўся ў Галілеі.
10 Калі ж пайшлі браты Яго, тады і Ён пайшоў на свя́та, не адкрыта, а нíбы ўпо́тай.
11 А Іудзеі шука́лі Яго на свяце і гаварылі: дзе Ён?
12 І многа спрэ́чак было́ пра Яго ў народзе: адны казалі, што Ён добры, а іншыя казалі: не, Ён жа ўво́дзіць у зман народ.
13 Ніхто, аднак, адкрыта не гаварыў пра Яго з-за страху перад Іудзеямі.
14 Калі ж свята дайшло ўжо да паловы, увайшоў Іісус у храм і вучыў;
15 і здзіўляліся Іудзеі, гаво́рачы: як Ён ведае Пісанні, не вучы́ўшыся?
16 У адказ ім Іісус сказаў: Маё вучэ́нне — не Маё, а Таго, Хто паслаў Мяне;
17 калі хто хоча волю Яго выко́нваць, то даве́даецца пра гэтае вучэ́нне, ці ад Бога яно, ці Я Сам ад Сябе гавару;
18 хто гаво́рыць сам ад сябе, той ула́снай сла́вы шука́е, а Хто шукае сла́вы Таму, Хто пасла́ў Яго, Той праўдзíвы, і няма няпра́ўды ў Ім;
19 ці не даў Маісей вам закон? і ніхто з вас не выко́нвае закону. Чаму вы хочаце забíць Мяне?
2 Народ адказаў: дэман у Табе; хто хоча забіць Цябе?
21 У адказ Іісус сказаў ім: адну справу зрабіў Я, і вы ўсе здзіўля́ецеся;
22 вось Маісей даў вам абрэ́занне, — хоць яно і не ад Маісея, але ад айцоў, — і ў суботу вы абраза́еце чалавека;
23 калі абрэ́занне прыма́е чалавек у суботу, каб не быў пару́шаны закон Маісееў, — чаму на Мяне вы гне́ваецеся, што ўсяго чалавека Я ацалíў у суботу?
24 Не судзíце па вы́гляду, а пра́ведным судо́м судзíце.
25 Гаварылі тады некато́рыя з Іерусалíмлян: ці не Той гэта, Якога шукаюць, каб забіць?
26 І вось, Ён адкрыта гаворыць, і нічога Яму не кажуць; няўжо на самай справе дазна́ліся нача́льнікі, што Ён сапраўды́ Хрыстос?
27 Але Гэтага мы ведаем, адкуль Ён; калі ж Хрыстос пры́йдзе, ніхто не будзе ведаць, адкуль Ён.
28 Прамо́віў го́ласна тады Іісус у храме, ву́чачы і гаворачы: і Мяне ве́даеце, і ве́даеце, адкуль Я; і не Сам ад Сябе Я прыйшоў, але íсцінны Той, Хто паслаў Мяне, Якога вы не ве́даеце;
29 Я ведаю Яго, таму што Я ад Яго, і Ён паслаў Мяне.
30 Тады шукалі, як схапíць Яго, але ніхто не падня́ў на Яго рукí, бо яшчэ не прыйшоў час Яго.
31 А многія з народу ўве́равалі ў Яго і казалі: калі пры́йдзе Хрыстос, хіба́ Ён больш цудаў зробіць, чым Гэты зрабіў?
32 Пачулі фарысеі, што народ так спрача́ецца пра Яго; і паслалі фарысеі і першасвятары́ слуг, каб схапілі Яго.
33 Сказаў тады ім Іісус: яшчэ нядоўга Я бу́ду з вамі, і пайду да Таго, Хто паслаў Мяне;
34 бу́дзеце шука́ць Мяне, і не зно́йдзеце, і дзе буду Я, туды вы не можаце прыйсцí.
35 І гаварылі Іудзеі паміж сабою: куды Ён збіра́ецца ісці, што мы не зно́йдзем Яго? ці не да рассе́леных між Грэкамі збіра́ецца Ён ісці і навуча́ць Грэкаў?
36 што зна́чаць гэтыя словы, якія Ён сказаў: «бу́дзеце шука́ць Мяне, і не зно́йдзеце, і дзе буду Я, туды вы не можаце прыйсцí»?
37 У апошні ж вялікі дзень свята стаяў Іісус і ўсклíкнуў, ка́жучы: калі хто ма́е смагу, няхай прыхо́дзіць да Мяне і п’е;
38 хто веруе ў Мяне, як ска́зана ў Пісанні, у таго з нутра́ пацяку́ць рэ́кі вады жывой.
39 А сказаў Ён гэта пра Духа, Якога ме́ліся прыня́ць ве́руючыя ў Яго; бо не было́ яшчэ на іх Духа Святога, таму што Іісус яшчэ не быў прасла́ўлены.
40 Многія з народу, пачуўшы гэтыя словы, казалі: Ён сапраўды́ прарок.
41 Іншыя казалі: гэта Хрыстос. А другія казалі: хіба́ ж з Галіле́і Хрыстос пры́йдзе?
42 ці ж не ска́зана ў Пісанні, што з се́мені Давідавага і з Віфлее́ма, таго пасе́лішча, адкуль быў Давід, Хрыстос пры́йдзе?
43 Дык вось нязго́да ўзнíкла ў наро́дзе з-за Яго.
44 Некато́рыя ж з іх хацелі схапíць Яго, але ніхто не падняў на Яго рукí.
45 І вось прыйшлі слу́гі да першасвятароў і фарысеяў, і тыя сказалі ім: чаму вы не прывялí Яго?
46 Слу́гі адказалі: ніколі чалавек не гаварыў так, як Гэты Чалавек.
47 На гэта фарысеі сказалі ім: няўжо і вас увялі ў зман?
48 хіба́ хто з начальнікаў уве́раваў у Яго, ці з фарысеяў?
49 А народ гэты, што не ведае закону, — пракля́ты ён.
50 Кажа ім Нікадзім, які прыходзіў да Яго ўначы́ і быў адзін з іх:
51 хіба́ закон наш су́дзіць чалавека, не вы́слухаўшы яго спача́тку і не даве́даўшыся, што ён робіць?
52 У адказ сказалі яму: ці не з Галіле́і і ты? даследуй і пабач, што з Галіле́і прарок не прыхо́дзіць.
53 І пайшлі кожны ў свой дом.
Святое Евангелле паводле Іаана, 7 глава