1 І, выйшаўшы, Іісус ішоў ад храма. І падышлі вучні Яго, каб паказаць Яму збудава́нні храма.
2 Іісус жа сказаў ім: ці бачыце ўсё гэта? Праўду кажу вам: не застане́цца тут ка́меня на ка́мені; усё будзе зруйнава́на.
3 Калі ж сядзеў Ён на гары Елеонскай, падышлі да Яго вучні асобна, гаворачы: скажы нам, калі гэта будзе? і якое знаме́нне Твайго прышэ́сця і сканчэ́ння веку?
4 І ў адказ Іісус сказаў ім: сцеражы́цеся, каб хто вас не ўвёў у зман.
5 Бо многія пры́йдуць пад íмем Маім і будуць казаць: «я Хрыстос», — і многіх увядуць у зман.
6 Пачуеце таксама пра войны і чуткі аб войнах. Глядзіце, не жаха́йцеся; бо павінна ўсё тое быць. Але гэта яшчэ не канец.
7 Бо паўста́не народ на народ і царства на царства; і будзе голад і мор, і землятру́сы ме́сцамі.
8 А ўсё гэта — пачатак пакут.
9 Тады будуць аддаваць вас на му́кі і забіваць вас; і вы будзеце зненавíджаныя ўсімі народамі за імя́ Маё.
10 І тады спаку́сяцца многія; і адзін аднаго будуць выдаваць, і ўзненавíдзяць адзін аднаго.
11 І многія лжэпрарокі паўста́нуць і ўвядуць у зман многіх.
12 І з-за памнажэ́ння беззаконня астыне любоў у многіх.
13 А хто вы́церпіць да канца, той спасёны будзе.
14 І прапаве́дана будзе гэтае Ева́нгелле Царства па ўсім свеце, дзе́ля све́дчання ўсім народам; і тады пры́йдзе канец.
15 Дык вось, калі ўбачыце мярзо́ту спусташэ́ння, пра якую ска́зана Даніілам прарокам і якая паўста́не на святым месцы, — хто чытае, няхай разумее, —
16 тады тыя, што ў Іудзеі, няхай уцякаюць у горы;
17 і хто на да́ху, няхай не спуска́ецца, каб узяць што-небудзь з дому свайго;
18 і хто ў полі, няхай не вярта́ецца назад, каб узяць вопратку сваю.
19 Го́ра ж цяжа́рным і тым, што кормяць грудзьмí, у тыя дні!
20 Маліцеся, каб не зда́рыліся ўцёкі вашы зімою, а таксама ў суботу.
21 Бо тады будзе вялікае лíха, якога не было́ ад пачатку свету да гэтага часу, і не будзе.
22 І калі б не былí скаро́чаны тыя дні, то не ўратава́лася б ніякая плоць; але дзе́ля абра́ных будуць скаро́чаны тыя дні.
23 Тады, калі хто скажа вам: «вось, тут Хрыстос» альбо: «там», — не верце.
24 Бо паўста́нуць ілжэхрысты́ ды лжэпрарокі і дадуць знаме́нні вялікія і цуды, каб увесці ў зман, калі магчыма, і абра́ных.
25 Вось, Я наперад сказаў вам.
26 Таму, калі скажуць вам: «вось Ён у пустыні», — не выходзьце; «вось, Ён у патайны́х пакоях», — не верце.
27 Бо, як маланка блíскае з усходу і відна́ бывае аж да за́хаду, такім будзе прышэ́сце Сына Чалавечага.
28 Бо дзе будзе труп, там збяруцца арлы.
29 І адразу, пасля лíха дзён тых, сонца паме́ркне, і месяц не дасць святла свайго, і зоркі спаду́ць з неба, і сілы нябесныя пахісну́цца.
30 І тады я́віцца знаме́нне Сына Чалавечага на небе; і тады зарыдаюць усе плямёны зямныя і ўбачаць Сына Чалавечага, Які будзе ісці на воблаках нябесных з сілаю і славаю вялікаю.
31 І пашле Ангелаў Сваіх з трубою гучнагало́саю, і збяруць абра́ных Яго ад чатырох вятроў, ад краю нябёсаў да краю іх.
32 Ад смакоўніцы навучы́цеся праз параўнанне: калі голле яе ўжо мякчэ́е і пускае лíсце, вы ведаеце, што блізка лета;
33 так і вы, калі ўбачыце ўсё гэта, ведайце, што блізка, пры дзвярах.
34 Праўду кажу вам: не міне́ род гэты, як усё гэта будзе.
35 Неба і зямля міну́ць, а словы Мае не міну́ць.
36 А пра дзень той і гадзíну ніхто не ведае, нават Ангелы нябесныя, а толькі Айцец Мой адзін.
37 Але як было́ ў дні Ноя, так будзе і ў прышэсце Сына Чалавечага:
38 бо як у дні перад патопам елі, пілí, жаніліся і выхо́дзілі замуж да таго дня, як увайшоў Ной у каўчэг,
39 і не разумелі, пакуль не прыйшоў патоп і не забраў усіх, — так будзе і прышэсце Сына Чалавечага.
40 Тады будуць двое на полі: адзін будзе ўзя́ты, а другі пакíнуты;
41 дзве будуць малоць у жорнах: адна будзе ўзя́та, а другая пакíнута.
42 Дык будзьце пíльныя, бо не ведаеце, у якую гадзíну Гасподзь ваш пры́йдзе.
43 Але тое вы знайце, што калі б ведаў гаспадар дома, у якую варту пры́йдзе зло́дзей, дык не спаў бы і не дазволіў бы падкапа́ць дом свой.
44 Таму і вы будзьце гатовы, бо ў час, пра які не думаеце, Сын Чалавечы пры́йдзе.
45 Хто ж ёсць верны і разумны раб, якога гаспадар яго паставіў над слу́гамі сваімі, каб даваў ім ежу ў свой час?
46 Блажэ́нны той раб, якога гаспадар яго, прыйшоўшы, заста́не, што ён робіць так.
47 Праўду кажу вам, што над усёй маёмасцю сваёю паставіць яго.
48 А калі скажа ліхí раб той у сэ́рцы сваім: «не хутка пры́йдзе гаспадар мой»,
49 і пачне біць тава́рышаў сваіх, і есці і піць з п’яніцамі, —
50 то пры́йдзе гаспадар раба́ таго ў дзень, у які ён не чакае, і ў гадзíну, якой ён не ведае,
51 і рассячэ́ яго напала́м, і вы́значыць яму адзін лёс з крываду́шнымі; там будзе плач і скры́гат зубоў.
Святое Евангелле паводле Матфея, 24 глава