1 Кожная душа няхай падпарадко́ўваецца вышэ́йшым ула́дам, бо няма ўлады не ад Бога; а існу́ючыя ўлады Богам устаноўлены.
2 Бо хто працівіцца ўладзе, той супрацьстаíць Божаму ўстанаўле́нню; а хто супрацьстаіць, той сам на сябе накліча асуджэ́нне.
3 Таму што начальнікі стра́шныя не для добрых спраў, а для злых. Хочаш не баяцца ўлады? Рабі дабро, і будзеш мець пахвалу ад яе;
4 бо яна — слуга Божы, табе на дабро. Калі ж будзеш рабіць зло, то бойся, бо яна не дарэмна носіць меч: яна — слуга Божы, які помсціць і карае таго, хто робіць зло.
5 Так што трэба падпарадко́ўвацца не толькі з-за страху пакарання, але і па сумле́нню.
6 Дзеля таго вы і падаткі пла́ціце; бо начальнікі — служы́целі Божыя, якія іменна гэтым пастаянна займаюцца.
7 Дык вось, аддавайце кожнаму нале́жнае: каму пада́так — пада́так; каму пошліну — пошліну; каму страх — страх; каму пашану — пашану.
8 Нікому нічым не будзьце ў даўгу, акрамя доўгу ўзаемнай любові; бо хто лю́біць іншага, той вы́канаў закон.
9 Таму што за́паведзі: «не пралюбадзейнічай», «не забівай», «не крадзь», «не све́дчы лжыва», «не пажадай чужога» і любая іншая — усе яны заключаюцца ў гэтым выслоўі: «узлюбі бліжняга твайго, як самога сябе».
10 Любоў не чы́ніць бліжняму зла; так што любоў ёсць выкананне закону.
11 Тым болей, што вы ведаеце час: пара́ ўжо нам абудзíцца ад сну. Бо цяпер спасенне да нас бліжэй, чым тады, калі мы ўве́равалі.
12 Ноч мінае, а дзень наблізіўся: дык адкінем справы цемры і надзе́нем зброю святла.
13 Як удзень, будзем паводзіць сябе прыстойна: не ў гульбе́ і п’янстве, не ў распу́сце і разбэшчанасці, не ў зва́дах і за́йздрасці;
14 але апранíцеся ў Госпада Іісуса Хрыста, і клопат пра плоць не ператвара́йце ў пажа́днасць.
Да Рымлян Пасланне святога Апостала Паўла, 13 глава