1 І прыступíлі фарысеі і садукеі, і, спакуша́ючы, прасілі Яго паказаць ім знаме́нне з неба.
2 А Ён сказаў ім у адказ: вечарам вы кажаце: будзе паго́да, бо неба агнíстае;
3 і раніцай: сёння няго́да, бо неба агнíста-хмарнае. Крываду́шнікі! аблíчча неба вы ўме́еце адро́зніваць, а знаме́нняў часу не можаце распазнава́ць?
4 Род ліхí і пралюбадзе́йны знаме́ння шукае, ды знаме́нне не будзе да́дзена яму, акрамя знаме́ння Іоны прарока. І, пакінуўшы іх, Ён адышоў.
5 І, перапра́віўшыся на другі бок, вучні Яго забы́ліся ўзяць хлябо́ў.
6 Іісус сказаў ім: глядзіце і сцеражы́цеся заква́скі фарысейскай і садукейскай.
7 Яны ж разважа́лі самі сабе, ка́жучы: гэта значыць, што хлябо́ў мы не ўзялí.
8 Ведаючы гэта, Іісус сказаў ім: чаму разважа́еце самі сабе, малаве́рныя, што вы хлябо́ў не ўзялí?
9 Няўжо яшчэ не разуме́еце і не па́мятаеце пра пяць хлябо́ў для пяці тысяч, і колькі кашоў вы набра́лі?
10 Ні пра сем хлябо́ў для чатырох тысяч, і колькі кошыкаў вы набра́лі?
11 Як вы не разумееце, што не пра хлябы́ Я казаў вам: «сцеражы́цеся заква́скі фарысейскай і садукейскай»?
12 Тады яны зразумелі, што Ён сказаў асцерага́цца не заква́скі хлебнай, а вучэння фарысейскага і садукейскага.
13 Прыйшоўшы ў межы Кесары́і Філіпавай, Іісус пытаўся ў вучняў Сваіх, ка́жучы: за каго людзі прыма́юць Мяне, Сына Чалавечага?
14 Яны сказалі: адны за Іаана Хрысцíцеля, а другія за Ілію́, а іншыя за Іерамíю або за аднаго з прарокаў.
15 Ён кажа ім: а вы за каго прыма́еце Мяне?
16 І Сíман Пётр сказаў у адказ: Ты — Хрыстос, Сын Бога Жывога.
17 І ў адказ Іісус сказаў яму: блажэ́нны ты, Сíмане, сы́не Іонаў, бо не плоць і кроў адкрылі табе гэта, а Айцец Мой, Які на нябёсах.
18 І Я кажу табе: ты Пётр, і на гэтай скале́ Я збуду́ю Царкву Маю, і вароты пяке́льныя не адо́леюць яе.
19 І дам табе ключы́ Царства Нябеснага: і што́ звя́жаш на зямлі, тое будзе звя́зана на нябёсах; і што́ развя́жаш на зямлі, тое будзе развя́зана на нябёсах.
20 Тады Іісус загадаў вучням Сваім, каб нікому не казалі, што Ён ёсць Іісус Хрыстос.
21 З таго часу Іісус пачаў адкрыва́ць ву́чням Сваім, што Яму нале́жыць ісці ў Іерусалім і шмат адпаку́таваць ад старэйшын і першасвятароў і кніжнікаў, і быць забíтым, і на трэці дзень уваскрэ́снуць.
22 І, адвёўшы Яго, Пётр пачаў пярэ́чыць Яму, ка́жучы: Бог міласцівы да Цябе, Госпадзі! няхай не будзе гэтага з Табою!
23 А Ён, абярнуўшыся, сказаў Пятру: адыдзí ад Мяне, сатана! ты Мне спаку́са, бо думаеш не пра тое, што Божае, а пра тое, што чалавечае.
24 Тады Іісус сказаў вучням Сваім: калі хто хоча ісці за Мною, няхай адрачэ́цца ад сябе і возьме крыж свой і ідзе ўслед за Мною.
25 Бо хто хоча душу́ сваю ўратаваць, той загу́біць яе; а хто загу́біць душу́ сваю дзе́ля Мяне, той знойдзе яе.
26 Бо якая карысць чалавеку, калі ён увесь свет здабу́дзе, а душы́ сваёй пашкодзіць? альбо які вы́куп дасць чалавек за душу́ сваю?
27 Бо пры́йдзе Сын Чалавечы ў славе Айца Свайго з Ангеламі Сваімі, і тады адда́сць кожнаму паводле спраў яго.
28 Праўду кажу вам: ёсць сярод тых, што стаяць тут, некаторыя, якія не зазна́юць смерці, пакуль не ўбачаць Сына Чалавечага, як Ён прыхо́дзіць ў Царстве Сваім.
Святое Евангелле паводле Матфея, 16 глава