1 І ста́лася, калі закончыў Іісус настаўле́нні двана́ццаці вучням Сваім, Ён перайшоў адтуль вучы́ць і прапаве́даваць у гарадах іх.
2 А Іаан, пачуўшы ў цямнíцы пра дзе́і Хрыстовы, паслаў двух вучняў сваіх
3 сказаць Яму: ці Той Ты, Які ма́е прыйсцí, ці чакаць нам другога?
4 І сказаў ім Іісус у адказ: ідзіце, скажы́це Іаану, што́ вы чу́еце і ба́чыце:
5 сляпыя робяцца віду́шчымі і кульга́выя ходзяць, пракажо́ныя ачышча́юцца і глухія чуюць, мёртвыя ўваскраса́юць, і ўбогія дабраве́сцяць;
6 і блажэнны, хто не ўсумнíцца ўва Мне.
7 Калі ж пайшлі яны, Іісус пачаў гаварыць народу пра Іаана: што́ глядзець хадзілі вы ў пусты́ню? ці не трысцíну, ве́трам калыха́ную?
8 Што́ ж глядзець хадзілі вы́ чалавека, убра́нага ў мяккае адзе́нне? Але тыя, што носяць мяккае адзе́нне, жывуць у харо́мах царскіх.
9 Што́ ж глядзець хадзілі вы? прарока? Так, кажу вам, і больш, чым прарока.
10 Бо ён той, пра каго напíсана: «вось, Я пасылаю Ангела Майго перад аблíччам Тваім, які падрыхту́е шлях Твой перад Табою».
11 Праўду кажу вам: сярод наро́джаных жанчынамі не паўстава́ў бо́льшы за Іаана Хрысцíцеля; але меншы ў Царстве Нябесным бо́льшы за яго.
12 Ад дзён жа Іаана Хрысцíцеля да сёння Царства Нябеснае дасяга́ецца сілаю, і тыя, што сілу ўжыва́юць, здабыва́юць яго.
13 Бо ўсе прарокі і закон да Іаана прарочылі.
14 І калі хочаце прыня́ць, ён ёсць Ілія́, які ма́е прыйсцí.
15 Хто ма́е вушы, каб чуць, няхай чуе.
16 З кім жа параўна́ю род гэты? Падобны ён да дзяцей, якія сядзяць на рынку і, звярта́ючыся да тава́рышаў сваіх,
17 кажуць: «мы ігралі вам на ду́дцы, а вы не танцава́лі; мы спявалі вам жало́бнае, а вы не рыда́лі».
18 Бо прыйшоў Іаан, не есць, не п’е; і кажуць: «у ім дэман».
19 Прыйшоў Сын Чалавечы, есць і п’е; і кажуць: «вось, чалавек, які лю́біць есці і віно піць, пры́яцель мы́тнікам і грэшнікам». І апра́ўдана мудрасць дзе́цьмі яе.
20 Тады пачаў Іісус дакара́ць гарады, у якіх найбольш праявíліся сілы Яго, за тое, што яны не пака́яліся.
21 Гора табе, Харазíне! гора табе, Віфсаíда! бо калі б у Ты́ры і Сідо́не явíліся сілы, я́ўленыя ў вас, то даўно б яны ў валасянíцы і ў по́пеле пака́яліся.
22 Але кажу вам: Ты́ру і Сідону лягчэй будзе ў дзень су́дны, чым вам.
23 І ты, Капернау́ме, што да неба ўзвы́сіўся, да пе́кла будзеш нізры́нуты; бо калі б у Садоме явíліся сілы, я́ўленыя ў табе, то ён бы застаўся па сённяшні дзень.
24 Але кажу вам, што зямлі Садо́мскай лягчэ́й будзе ў дзень су́дны, чым табе.
25 Тым часам, далей прамаўля́ючы, Іісус сказаў: сла́ўлю Цябе, Ойча, Госпадзі неба і зямлі, што Ты ўтаíў гэта ад мудрых і разумных і адкры́ў гэта дзе́цям.
26 Так, Ойча! бо такою было́ Твая добрая воля.
27 Усё Мне перада́дзена Айцом Маім, і ніхто не знае Сына, акрамя Айца; і Айца не знае ніхто, акрамя Сына, і каму Сын хоча адкрыць.
28 Прыйдзíце да Мяне, усе стру́джаныя і абцяжа́раныя, і Я супакою вас.
29 Вазьмíце ярмо́ Маё на сябе і навучы́цеся ад Мяне, бо Я лагодны і пако́рлівы сэ́рцам; і зно́йдзеце спакой ду́шам вашым.
30 Бо ярмо́ Маё прые́мнае, і цяжа́р Мой лёгкі.
Святое Евангелле паводле Матфея, 11 глава